To już jest koniec (film Edgara Wrighta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

To już jest koniec (ang. The World's End) – brytyjsko-amerykańsko-japoński komediowy film science fiction z 2013 roku w reżyserii Edgara Wrighta, napisany przez Wrighta i Simona Pegga, z udziałem Pegga, Nicka Frosta, Paddy’ego Considine, Martina Freemana, Eddiego Marsana i Rosamund Pike. Film podąża za grupą przyjaciół, którzy odkrywają inwazję kosmitów podczas maratonu po pubach znajdujących się w ich rodzinnym mieście.

Wright opisał film jako „społeczne science fiction” w tradycji Johna Wyndhama i Johna Christophera[1]. Jest to trzeci i ostatni film z trylogii Cornetto, po Wysypie żywych trupów (2004) i Hot Fuzz (2007). Film został wyprodukowany przez Relativity Media, StudioCanal, Big Talk Productions i Working Title Films[2]. Zarobił 46,1 miliona dolarów przy budżecie 20 milionów dolarów.

Wątek[edytuj | edytuj kod]

Alkoholik Gary King przekonuje swoich dawno porzuconych szkolnych kolegów, Petera, Olivera, Stevena i Andy’ego, aby ukończyli „Złotą Milę”, jednonocny pub-crawl obejmujący 12 pubów w ich rodzinnym mieście Newton Haven. Grupa próbowała dokonać tego jako nastolatki, ale nie udało im się dotrzeć do ostatnich trzech pubów, w tym do Końca Świata. Już w czwartym pubie Gary i koledzy odkrywają, że mieszkańcy zostali zastąpieni przez androidy, ale postanawiają kontynuować maraton, żeby uniknąć podejrzeń.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

  • Simon Pegg jako Gary King
  • Nick Frost jako Andy Knightley
    • Zachary Bailess jako młody Andy
  • Paddy Considine jako Steven Prince
    • Jasper Levine jako młody Steven
  • Martin Freeman jako Oliver „O-Man” Chamberlain
    • Luke Bromley jako młody Oliver
  • Eddie Marsan jako Peter Page
  • Rosamund Pike jako Sam Chamberlain
    • Flora Slorach jako młody Sam
  • Pierce Brosnan jako Guy Shepherd
  • Bill Nighy (voice) jako The Network
  • David Bradley jako „Mad” Basil
  • Darren Boyd jako Shane Hawkins
    • Richard Hadfield jako młody Shane
  • Michael Smiley jako Trevor „The Reverend” Green
  • Reece Shearsmith jako kolaborator #1
  • Nicholas Burns jako kolaborator #2
  • Steve Oram jako policjant na motocyklu
  • Sophie Evans jako Becky Salt
  • Samantha White jako Erika Leekes
  • Rose Reynolds jako Tracy Benson
  • Kelly Franklin jako Kelly
    • Francesca Reidie jako młoda Kelly
  • Stacey Franklin jako Stacey
    • Charlotte Reidie jako młoda Stacey
  • Alex Austin jako blady młody mężczyzna
  • Jonathan Aris jako lider grupy
  • Jenny Bede jako Fitness Instructor
  • Angie Wallis jako Peter’s Wife
  • Paul Bentall jako Peter’s Dad
  • Richard Graham jako Head Builder
  • Alice Lowe jakomłoda kobieta
  • Rafe Spall jako młody mężczyzna
  • Leo Thompson jako Felicity
  • Julia Deakin jako właścicielka B&B
  • Greg Townley jako Greg
  • Sebastian Zaniesienko jako Seb
  • Luke Scott jako Luke
  • Tyler Dobbs jako Tyler
  • Samuel Mak jako Sam
  • Teddy Kempner jako Publican #1
  • Mark Kempner jako Publican #2
  • Nick Holder jako Publican #3
  • Paul Kennington jako Publican #4
  • Mike Sarne jako Publican #5
  • Mark Heap jako Publican #6
  • Ken Bones jako Publican #7
  • James Granstrom jako Adrian Keane
  • Gabe Cronnelly jako Upstairs Beehive Man
  • Patricia Franklin jako Upstairs Beehive Lady
  • Mark Donovan jako Big Ugly Bastard #1
  • Ricky Champ jako Big Ugly Bastard #2
  • Garth Jennings (uncredited) jako Man in Pub #5[3]
  • Peter Serafinowicz (uncredited) jako Knock-a-Door Run Home Owner

Rozwój[edytuj | edytuj kod]

To już jest koniec zaczęło się od scenariusza zatytułowanego „Crawl” o grupie nastolatków na pub-crawlu; został on napisany przez Edgara Wrighta w wieku 21 lat. Zdał sobie sprawę, że ten pomysł może zadziałać z dorosłymi postaciami i uchwycić „słodko-gorzkie uczucie powrotu do swojego rodzinnego miasta i poczucia się jak obcy”[4]. Wright powiedział, że chce stworzyć satyrę „na dziwny jednorodny branding, który staje się jak wirus”, wyjaśniając: „To nie tylko puby, tak samo jest z kawiarniami i restauracjami. Jeśli mieszkasz w małym miasteczku i przeprowadzasz się do Londynu, co zrobiłem, gdy miałem 20 lat, to kiedy wrócisz do innych małych miasteczek w Anglii, powiesz „o mój Boże, to wszystko jest takie samo”. To jak Bodysnatchers : dosłownie nasze miasta zmieniają się na śmierć. „[5]

W wywiadzie dla Entertainment Weekly, Pegg powiedział Clark Collis: „Ludzie myślą, że najpierw wybieramy gatunek za każdym razem i nie jest to prawdą. Najpierw znajdujemy historie. Poczucie alienacji z twojego miasta rodzinnego doprowadzone do dosłownej konkluzji było tym, jak dotarliśmy do science fiction. „

Po ukończeniu fabuły Wright i Pegg sprawdzili listę prawdziwych nazw pubów i „starali się zrobić z nich karty tarota”, aby zapowiedzieć wydarzenia z historii. Wright wyjaśnił: „Więc powiedzieliśmy:” OK, ten to Słynny Kogut, bo to tutaj Gary próbuje nadąć swoją ważność”... Przejrzeliśmy i opracowaliśmy do czego ma się odnosić każdy znak pubu. „[5]

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Pub Gardeners Arms na granicy Letchworth został wykorzystany jako miejsce strzelania do ostatniego pubu, World’s End

Główna fotografia „To już jest koniec” rozpoczęła się 28 września 2012 r.[6] Zdjęcia miały miejsce w Hertfordshire, w Elstree Studios, Letchworth Garden City i Welwyn Garden City[7]. Część filmu nakręcono także na stacji kolejowej High Wycombe w Buckinghamshire[8].

Wszystkie dwanaście pubów w filmie używa identycznego oznakowania na menu i ścianach, odzwierciedlając to, co Wright nazywał „tą fałszywą odręcznie pisaną kredą” wspólną dla współczesnych brytyjskich pubów[5]. Zewnątrz prawdziwych pubów kręcono w Welwyn Garden City i Letchworth Garden City ze zmienionym oznakowaniem[9]. Stacja kolejowa Letchworth Garden City otrzymała redekorację jako „Hole in the Wall”[10]. Akrobacje były koordynowane przez Brada Allena z zespołu filmowego Jackie Chana. Wright powiedział: „W Pijanym Mistrzu, Jackie Chan musi się upić, aby walczyć, ale jest to bardziej „holenderska odwaga”. Wiesz, kiedy jesteś trochę pijany i myślisz „ah, mogę wspiąć się na to rusztowanie!” Lub po prostu, że jesteś odporny na ból. Jedną z rzeczy, o których rozmawialiśmy, jest idea, że [postacie] stają się lepszymi wojownikami, im bardziej są pijane„[5].

Kino Broadway w Letchworth, odnowione kino niezależne, zbudowane w stylu lat 30. w stylu Art Deco[11], zostało wykorzystane do zagrania pubu Mermaid. To kino było również pierwszym poza Londynem, które zagrało w filmie, ze specjalnym wprowadzeniem Pegga, dziękującego mieszkańcom Letchworth za pomoc podczas tworzenia; ponad 800 widzów obejrzało film w kinie podczas premiery[12].

Ścieżka dźwiękowa[edytuj | edytuj kod]

Film wykorzystuje co Kyle Smith z New York Post nazywa «genialnym Madchesterskim soundtrackiem»[13] - rocku alternatywnego i popu z czasu młodości bohaterów.

Ścieżka dźwiękowa do filmu została wydana w dniu 5 sierpnia 2013 r. W Wielkiej Brytanii i 20 sierpnia 2013 r. W Stanach Zjednoczonych, a partytura filmu, skomponowana przez Stevena Price’a, ukazała się tego samego dnia.

Jedyne piosenki z filmu, które nie znalazły się na ścieżce dźwiękowej, to „ The Only One I Know „, „Summer’s Magic” i „The Only Rhyme That Bites”, autorstwa The Charlatans, Marka Summersa i 808 State. Oryginalna ścieżka dźwiękowa oddaje hołd utworowi „No Opportunity Necessary, No Experience Needed” Yes, gdy młodzi bohaterowie docierają do wzgórz.

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

To już jest koniec otrzymał dwie nominacje do Critics 'Choice Movie Awards, dla najlepszego aktora komediowego (dla Simona Pegga) i dla najlepszej komedii, ale przegrał odpowiednio z The Wolf of Wall Street i American Hustle.

Film zdobył nagrodę dla najlepszego brytyjskiego filmu podczas 19. Empire Awards w Londynie w marcu 2014 roku.

Otrzymał nominacje do trzech nagród na 40. Saturn Awards : Best International Film, Best Writing i Best Actor dla Pegga[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]