Ton Bruynèl
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Ton Bruynèl (ur. 26 stycznia 1934 w Utrechcie, zm. 5 maja 1998 w Mailly) – holenderski kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w konserwatorium w Utrechcie u Wolfganga Wijdevelda (fortepian) oraz Henka Badingsa i Keesa van Baarena (kompozycja)[1]. Współpracował ze studiami muzyki elektronicznej Uniwersytetu w Utrechcie oraz Uniwersytetu Technicznego w Delfcie[1]. W 1957 roku założył w Utrechcie własne studio muzyki elektronicznej[1][2]. Większość jego utworów została napisana wyłącznie na taśmę lub z użyciem taśmy[1]. Interesował się obrazowymi i dramaturgicznymi możliwościami wykorzystania muzyki elektronicznej[1].
Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
- Reflexen na bęben szamański (1961)
- utwory teatralne Resonance I (1960–1962) i Resonance II (1963)
- Relief na organy na taśmie 4-śladowej (1964)
- Mobile na taśmę stereo (1965)
- Milieu na organy na taśmie stereo (1965)
- partytura filmowa Freem (1965)
- Arc na organy dla 2 wykonawców i taśmę 4-śladową (1967)
- muzyka baletowa Décor na taśmę (1968)
- Mécanique na kwintet dęty drewniany i taśmę (1969)
- Sings na kwintet dęty drewniany i taśmę (1969)
- Ingredients na fortepian i taśmę (1970)
- Intra I na klarnet basowy i taśmę 2-śladową (1971)
- Mobile II na taśmę 2-śladową (1971)
- Elegy na taśmę 2-śladową i głos żeński ad libitum (1972)
- Looking Ears na klarnet basowy, fortepian i taśmę 2-śladową (1972)
- Phases na taśmę 4-śladową i orkiestrę (1975)
- Soft Song na obój i taśmę 2-śladową (1975)
- Dialogue na klarnet basowy i taśmę (1976)
- Translucent I na kwartet smyczkowy i taśmę (1977)
- Translucent II na kwartet smyczkowy i taśmę (1978)
- Toccare na fortepian i taśmę (1979)
- From the Tripod na głośniki, głosy żeńskie i publiczność (1981)
- John’s Lullaby na chór, taśmę i orkiestrę (1985)
- Continuation na chór i taśmę (1985)
- Nocturno en Pedraza na flet i taśmę (1988)
- Ascolta na solistów i chór (1989)
- Tarde na wiolonczelę (1992)
- La Jardin na flet altowy, klawesyn i głos żeński (1992)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 448. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 485. ISBN 0-02-865526-5.
Kontrola autorytatywna (osoba):