Torpeda 53-56

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
53-56
Ilustracja
Państwo

 ZSRR

Platforma przenoszenia

okręty nawodne i podwodne

Dane techniczne
Długość

7700 mm

Średnica

533,4 mm

Masa

2000 kg

Napęd

parogazowy

Zasięg

53-56: 13 km przy prędkości 40 w, 8 km przy prędkości 50 w, 53-56V: 8 km przy prędkości 40 w i 4 km przy prędkości 50 w

Prędkość

50/40 węzłów, 53-56 VA 29 w

Naprowadzanie

53-56 i 53-56V - brak, 53-56VA - akustyczne w śladzie torowym

Masa głowicy

400 kg

Torpeda 53-56radziecka torpeda parogazowa przeznaczona do uzbrojenia okrętów nawodnych i podwodnych.

Torpeda kalibru 533 mm o wadze około 2000 kg miała głowicę bojową zawierającą 400 kg materiału wybuchowego.

Wersje[edytuj | edytuj kod]

53-56[edytuj | edytuj kod]

W użyciu od 1956. Paliwem była nafta, utleniaczem tlen ze zbiornika w przedniej części kadłuba. Mogła rozwinąć prędkość 50 węzłów. Zasięg przy tej prędkości wynosił 8 km (4,3 mili morskiej). Przy prędkości zredukowanej do 40 węzłów zasięg wzrastał do 13 km (7 mil morskich).

53-56 V[edytuj | edytuj kod]

Uproszczona wersja wdrożona w 1964, w której zamiast tlenu używano powietrza, zmagazynowanego w tym samym zbiorniku (V oznaczało wozdusznaja – powietrzna). Zasięg torpedy zmniejszył się do 4 km przy prędkości 50 w lub 8 km przy prędkości 40 w.

53-56 VA[edytuj | edytuj kod]

Wdrożona w 1966 roku była wersją samonaprowadzającą się akustycznie w śladzie torowym celu. Jej prędkość wynosiła 29 węzłów.

Wersje V i VA produkowane były tylko na eksport.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]