Tx4

Tx4
	; Tx4-564, eksponat w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Wenecji
Producent	różni
Układ osi	Dn2t
	Napęd
Trakcja	parowa
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tx4 - oznaczenie serii parowozów wąskotorowych PKP, stosowane od po II wojnie światowej, oznaczające tendrzaki o układzie osi D (cztery osie wiązane, brak osi tocznych) i mocy 101-120 KM (od 1961 roku).

Opis oznaczenia:

T – tendrzak^[1]
x – cztery osie wiązane (do 1960 roku: cztery osie, przy tym brak dalszych liter oznaczał, że wszystkie są wiązane)
4 – zakres mocy lokomotywy – po 1961 roku oznaczała moc między 101 a 120 KM^[2] (przed tą datą oznaczała wyższą moc).

Oznaczenie serii Tx4 nosiły m.in. lokomotywy:

do 1960 roku:
- Tx4-501 do 504 typu Solvay II (późniejsze Tx6-501 do 504)^[3]
po 1961 roku:
- Tx4, poprzednio oznaczane jako seria Tx23, zbudowane w 1923 roku w zakładach Hanomag, w tym zachowana obecnie Tx4-564
- Tx4-1315 - zbudowana w 1924 r. przez Orenstein & Koppel na tor 750 mm (poprzednio Tx2-1246)^[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Pokropiński 2007 ↓, s. 5.
↑ WM-11 PRZEPISY o znakowaniu taboru wąskotorowego
↑ BogdanB. Pokropiński BogdanB., Parowozy wąskotorowe produkcji polskiej, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2016, s. 70, ISBN 978-83-206-1963-8, OCLC 939901175 .
↑ Pokropiński 2007 ↓, s. 18.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Bogdan Pokropiński: Muzealne parowozy wąskotorowe w Polsce (dla toru szerokości 750 mm). Żnin: Muzeum Ziemi Pałuckiej, 2007. ISBN 83-88795-08-2.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Oznaczenia polskich parowozów i tendrów#Tabor wąskotorowy PKP

[CITEREFPokropiński20075-1] Pokropiński 2007 ↓, s. 5.

[wm11-2] WM-11 PRZEPISY o znakowaniu taboru wąskotorowego

[3] BogdanB. Pokropiński BogdanB., Parowozy wąskotorowe produkcji polskiej, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2016, s. 70, ISBN 978-83-206-1963-8, OCLC 939901175 .

[CITEREFPokropiński200718-4] Pokropiński 2007 ↓, s. 18.

[1]

[2]

[3]

[4]