ULF

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

ULF (ang. ultra low frequency – „częstotliwość ultraniska”), fale ultradługie – zakres fal radiowych o częstotliwości: 300–3000 Hz i długości 100–1000 km[1].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Pasmo wykorzystywane do komunikacji w kopalniach, ponieważ potrafi przeniknąć przez warstwy ziemi o znacznej grubości[2].

Trzęsienia ziemi[edytuj | edytuj kod]

W stacjach sejsmologicznych zaobserwowano wzmożoną aktywność w paśmie ULF podczas niektórych trzęsień ziemi (np. w Kalifornii w 1989). Podejmuje się badania w celu wykrycia związku fal tej częstotliwości z aktywnością sejsmiczną, co być może pozwoli na zbudowanie systemu wczesnego ostrzegania.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jacek Łukasz Wilk, Prawne uregulowania dotyczące klasyfikacji fal elektromagnetycznych, „Technika Transportu Szynowego”, 22 (12), 2015, s. 1643–1646 [dostęp 2020-03-29].
  2. HF and Lower Frequency Radiation - Introduction. [dostęp 2010-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).