USS Adder (SS-3)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Crescent Shipyard |
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
12 stycznia 1903 |
| Wycofanie ze służby |
12 grudnia 1919 |
| Los okrętu |
zatopiony jako cel 1922 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
107 t |
| Długość |
20 m |
| Szerokość |
4 m |
| Napęd | |
| 1 silnik benzynowy do napędu na powierzchni, 1 silnik elektryczny do napędu w zanurzeniu | |
| Prędkość |
na powierzchni 8 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 wyrzutnia torped kaliber 450 mm | |
| Załoga |
7 |
USS Adder (SS-3) – amerykański okręt podwodny typu A. Był jednym z pierwszych okrętów podwodnych służących w US Navy. Pierwotnie okręt nosił nazwę „Adder”, jednak w 1911 roku w związku z ogólną zmianą systematyki nazewniczej w US Navy, nazwa została zmieniona na oznaczenie literowo-numeryczne A-2.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Stępkę pod USS „Adder” położono 3 października 1900 roku w Crescent Shipyard w Elizabeth (stan New Jersey). Wodowanie jednostki nastąpiło 1 lutego 1902 roku, a oddanie do służby 19 września 1903 roku. Przydzielony do centrum uzbrojenia torpedowego w Newport brał udział w badaniach nad zastosowaniem uzbrojenia torpedowego. W lipcu 1909 roku został załadowany na pokład węglowca USS „Caesar” i przetransportowany do Filipin. 10 lutego 1910 roku został przydzielony do 1. Dywizjonu Okrętów Podwodnych wchodzącego w skład United States Asiatic Fleet. Przez kolejnych dziesięć lat operował głównie z portów Cavite i Olongapo. Po wybuchu I wojny światowej brał udział w patrolach w okolicy zatoki Manilskiej[1] Okręt został wycofany ze służby 12 grudnia 1919 roku i przeznaczony na okręt-cel. W tej roli został zatopiony w styczniu 1922 roku.