Ukraiński Kościół Luterański
| |||||||||
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||
| Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Luteranizm | |||||||||
| Ustrój kościelny |
episkopalno-synodalny | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obrządek | |||||||||
| Prądy teologiczne |
luteranizm konfesyjny | ||||||||
| Siedziba |
Kijów | ||||||||
| Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika |
Wiaczesław Horpynczuk | ||||||||
| Organ ustawodawczy |
Sobór Ukraińskiego Kościoła Luterańskiego | ||||||||
| Zasięg geograficzny | |||||||||
| Członkostwo | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Ukraiński Kościół Luterański (ukr. Українська Лютеранська Церква, ULC) – wspólnota ewangelicka działająca na terytorium Ukrainy, która wyznaje doktrynę luteranizmu, a w swojej obrzędowości stosuje ryt bizantyjski.
Ukraiński Kościół Luterański powstał w 1994 roku z nieformalnej grupy luterańskiej zorganizowanej przez misjonarzy Stowarzyszenia Myśli Wiary. W 1996 roku ukonstytuował się jego synod i został on zarejestrowany jako prawnie działający związek wyznaniowy na Ukrainie.
Kościół odwołuje się do tradycji liturgicznej i programu Ukraińskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania, którego liderem był pastor Hilarion Szebiec. Administracyjnie składa się z trzech eparchii: kijowskiej, galicyjskiej i taurydzkiej. Posiada 25 parafii i 11 stacji misyjnych. Skupia 2500 wiernych. Posiada seminarium duchowne w Tarnopolu.
Rozwój wspólnoty wspierany jest przez Ewangelicko-Luterański Kościół Synodu Wisconsin ze Stanów Zjednoczonych Ameryki. Ukraiński Kościół Luterański jest denominacją konserwatywną, przeciwną teologii liberalnego chrześcijaństwa. Odrzuca deklarację o usprawiedliwieniu.
Swoją liturgię opiera na rycie bizantyjskim i księgach liturgicznych opracowanych przez pastora Teodora Jarczuka dla Ukraińskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w 1933 roku.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Thoughts of Faith - Ukraine. tof.org. [dostęp 2012-10-22]. (ang.).
- Piotr Kalinowski: Luteranizm w prawosławnej skórze. Semper Reformanda, 2005-10-20. [dostęp 2012-10-22]. (pol.).