Ulica Świętojańska w Gdańsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Świętojańska
Główne Miasto
Ilustracja
Ulica Świętojańska i kościół św. Jana
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk

Długość

420 m

Przebieg
0 ul. Pańska
90 ul. Szklary / ul. Lawendowa
135 ul. Słomiana
190 ul. Grobla II / ul. Grobla III
280 ul. Tandeta / ul. Minogi
370 Zaułek Zachariasza Zappio
400 ul. Tokarska / ul. Warzywnicza
420 Brama Świętojańska
Długie Pobrzeże
Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Świętojańska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Świętojańska”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Świętojańska”
Ziemia54°21′06,8″N 18°39′15,1″E/54,351900 18,654198

Ulica Świętojańska (niem. Johannisgasse) – ulica w Gdańsku na Głównym Mieście. Bierze początek przy ulicy Pańskiej i biegnie na wschód. Kończy się w Bramie Świętojańskiej wychodzącej na Motławę.

W jej rejonie leży tzw. Dzielnica Świętojańska, lecz to określenie jedynie historyczne.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o ulicy pochodzą z 1358 roku. Wzięła ona swoją nazwę od pobliskiego Kościoła św. Jana, a właściwie niewielkiej kaplicy istniejącej w miejscu dzisiejszego kościoła o tej samej nazwie.

Poprzednie nazwy

  • Platea Sancti Johannis
  • Ex Oppositio Monachorum
  • Circa Monachos
  • München oder St. Johannisgasse
  • Strohgasse

Obiekty[edytuj | edytuj kod]