Ulica Kobielska w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Kobielska w Warszawie
Grochów
Ilustracja
Ulica Kobielska przy Kaleńskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

1,3 km

Przebieg
0 m ul. Garwolińska
496 m ul. Wiatraczna
604 m ul. Apteczna
650 m ul. Ludwika Mycielskiego
620 m ul. Kaleńska
700 m ul. Ludwika Kickiego
806 m ul. Rębkowska
952 m ul. Siennicka
1162 m ul. Podskarbińska
1330 m ul. Weterynaryjna
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Kobielska w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Kobielska w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Kobielska w Warszawie”
Ziemia52°14′50,7″N 21°04′54,8″E/52,247417 21,081889

Ulica Kobielska – ulica w warszawskiej dzielnicy Pragi-Południe.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Ulica jest przedłużeniem ulicy Osowskiej w kierunku zachodnim; rozpoczyna się od skrzyżowania z Garwolińską, następnie napotyka na swoim ciągu ul. Wiatraczną, po czym krzyżuje się z ul. Apteczną, Ludwika Mycielskiego, Kaleńską i Ludwika Kickiego. Dalej krzyżuje się jeszcze z ulicami: Rębkowską, Siennicką i przecina jedną z ważniejszych grochowskich ulic, Podskarbińską. Po przejściu przez Podskarbińską, ulica zakreśla północną granicę Parku Obwodu Praga AK i kończy swój bieg wpadając w ul. Weterynaryjną tuż przy szkole specjalnej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W drugiej połowie lat 20. XX wieku przy zbiegu ul. Podskarbińskiej (nr 6-8) i Kobielskiej (nr 82-89) z inicjatywy władz miasta powstały dwa domy komunalne składające się z jednopokojowych mieszkań. Przeznaczone były na lokale dla bezdomnych. Administracja osiedla znajdowała się w narożnym budynku przy skrzyżowaniu ulicy Podskarbińskiej z Kobielską, którego szczyt wieńczyła ozdobna waza.

Naprzeciw tych budynków, przy ul. Podskarbińskiej 7-9 i Kobielskiej 96-100 zbudowano w 1938 r. wg projektu Mirosława Szabuniewicza i Natalii Hiszpańskiej dziesięć czteropiętrowych budynków Towarzystwa Osiedli Robotniczych. Przeznaczone miały być dla robotników, których dochody nie przekraczały 250 zł. Powierzchnia lokali wynosi 30 i 37 m². Do pomieszczeń składających się głównie z pokoju z kuchnią doprowadzono wodę i gaz. Pomiędzy budynkami znajdują się łączniki wsparte na żelbetowych słupach. Przeznaczone one były na pralnie i suszarnie, później zostały zagospodarowane na lokale mieszkalne. Osiedle otaczał ogród[1].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

  • ul. Kobielska 5 – Przedszkole Specjalne nr 249 (do 31 sierpnia 2012 znajdowało się tam też Gimnazjum nr 24 im. Aleksandra Kamińskiego);
  • ul. Kobielska 10 – kościół Nawrócenia św. Pawła Apostoła;
  • ul. Kobielska 15 – oddział Przedszkola nr 89 Niezapominajka (do 31 sierpnia 2012 znajdowało się tam Przedszkole nr 398 Wiatraczek[2]);
  • ul. Kobielska 23 – Galeria Grochów;
  • ul. Kobielska 55 a – Przedszkole nr 89 "Niezapominajka";
  • ul. Kobielska 70 – budynek powstały w latach 1901–1925. Obiekt wpisany do rejestru zabytków.
  • ul. Kobielska 77/81 – Przedszkole nr 143;
  • ul. Kobielska 88/92, ul. Podskarbińska 6 – budynek powstały w latach 1925–1932, miał to być zespół budynków z mieszkaniami dla bezdomnych. Obiekt wpisany do rejestru zabytków.
  • Park Obwodu Praga AK;
  • Park Polińskiego.

Przy skrzyżowaniu ulicy Kobielskiej z Rębkowską (ul. Rębkowska 1) znajduje się budynek, w którym mieszkał Edward Stachura i 24 lipca 1979 r. popełnił w nim samobójstwo[1]. W pobliżu skrzyżowania Kobielskiej z Kaleńską znajduje się najstarszy dom na Grochowie (ul. Kaleńska 12)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tomasz Urzykowski, Grochów bezdomnych i studentów, www.miasta.gazeta.pl [dostęp: 12 lutego 2009]
  2. Uchwała nr XXXIV/825/2012 z 29 marca 2012. Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego, 2012-04-23. [dostęp 2012-09-04].
  3. Zabytek sprzed stu lat w ruinie. Najstarszy dom na Grochowie się zawali?. warszawa.naszemiasto.pl, 19 sierpnia 2016. [dostęp 2019-12-10].