Ulica Powstańców Śląskich w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Powstańców Śląskich w Warszawie
Piaski, Fort Bema, Lotnisko, Bemowo Lotnisko, Fort Radiowo, Górce, Jelonki Północne, Jelonki Południowe
Ilustracja
ul. Powstańców Śląskich na wysokości ul. gen. Waleriana Czumy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Długość

5900m

Przebieg
światła 0 m ↑ al. W. Reymonta,
ul. gen. S. Maczka →
258m ul. Z. Krasnodębskiego
światła 660m ul. Piastów Śląskich
818m ul. G. Morcinka
światła 1540m ul. Wrocławska
światła 2240m ul. Radiowa
światła 2790m ← ul. Hery, ul. Wrocławska →
2930m ul. Dywizjonu 303
3112m al. Obrońców Grodna
3155m linia kolejowa nr 938
światła 3430m ← ul. gen. T. Pełczyńskiego, ul. Bolkowska →
3558m droga wewnętrzna
3608m droga wewnętrzna
światła 3770m ul. Górczewska
4030m ← ul. W. Czumy, ul. S. Konarskiego →
4109m ul. Osiedle Przyjaźń
4150m droga wewnętrzna
4180m ul. Osiedle Przyjaźń
światła 4320m ul. Muszlowa
4390m ul. Jana Olbrachta
4570m Plac Kasztelański
4620m ← ul. Legendy, plac Kasztelański →
światła 4900m ul. Człuchowska
5110m ← ul. gen. H. Sucharskiego,
ul. Pobudki →
światła 5340m ← ul. Borowej Góry,
ul. Synów Pułku →
5500m ← ul. Sternicza,
ul. Powstańców Śląskich →
5600m ul. Szczotkarska
5690m ul. Powstańców Śląskich
światła 5900m ul. Połczyńska, ul. Dźwigowa ↓
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ulica Powstańców Śląskich w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Powstańców Śląskich w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Powstańców Śląskich w Warszawie”
Ziemia52°14′37,9″N 20°54′44,4″E/52,243861 20,912347

Ulica Powstańców Śląskich – ulica w warszawskich dzielnicach Bemowo i Bielany.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Nazwa ulicy została nadana w 1954[1]. Jej północny odcinek został poprowadzony na dawnym pasie startowym Lotniska Warszawa-Babice[2]. Przez lata ulica stanowiła przykład przeciągającego się konfliktu pomiędzy władzami samorządowymi a właścicielami posesji przy ul. Szczotkarskiej 15, przez teren której miała przechodzić poszerzona jezdnia. Decyzja zezwalająca na poszerzenie wydana została w 1987, jednak faktycznie skorzystano z niej dopiero w 2009[3]. Do czasu wybudowania nowej jezdni, ruch na wysokości posesji odbywał się jednym pasem wytyczonym na torowisku tramwajowym, co wymusiło zastosowanie sygnalizacji świetlnej[4].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 364. ISBN 83-86619-97X.
  2. Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 100. ISBN 83-85028-56-0.
  3. Konrad Majszyk: Gmurków aż zamurowało. rp.pl, 2009-05-015. [dostęp 2014-07-20].
  4. [http://tustolica.pl/najslynniejszy-dom-jelonek-wciaz-stoi_76089 Najs�ynniejszy dom Jelonek? Wci�� stoi] [online], tustolica.pl [dostęp 2023-02-01] (pol.).