Uromyces ficariae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uromyces ficariae
Ilustracja
Teliospory pod mikroskopem
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

rdze

Rząd

rdzowce

Rodzina

rdzowate

Rodzaj

Uromyces

Gatunek

Uromyces ficariae

Nazwa systematyczna
Uromyces ficariae (Schumach.) Lév.
Jb. nassau. Ver. Naturk. 15: 20 (1860)

Uromyces ficariae (Schumach.) Lév. – gatunek grzybów z rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)[1]. Pasożyt ziarnopłonu wiosennego[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Uromyces, Pucciniaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1803 r. Heinrich Christian Friedrich Schumacher nadając mu nazwę Uredo ficariae. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Joseph-Henri Léveillé w 1860 r.[1]

Synonimy:

  • Aecidium ficariae (Schumach.) Sacc. 1884
  • Coeomurus ficariae (Schumach.) Gray 1821
  • Uredo ficariae Schumach. 1803[3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Rdza jednodomowa – cały jej cykl życiowy odbywa się na jednym żywicielu. Rdza mikrocykliczna, wytwarzająca tylko uredinia i telia. Monofag, którego jedynym żywicielem jest ziarnopłon wiosenny (Ficaria verna)[4].

Uredinia niezróżnicowane. Urediniospory 21–26 (–29) x 19–23 µm, szeroko elipsoidalne do jajowatych, o ściankach grubości 1,5–2 µm, szkliste do bladożółtych, kolczaste (czasem niepozornie), z 2–3 słabo zaznaczonymi porami rostkowymi. Telia o średnicy 0,5–1 mm, zwykle na dolnej stronie liści, także na ogonkach w podłużnych gronach, czekoladowobrązowe. Teliospory 24–34 (–40) x (13–) 17–21 µm, o bardzo nieregularnym kształcie, często kanciaste, na wierzchołku czasami z porą rostkową, często brodawkowate, bezprzegrodowe, średniobrązowe, gładkie, ze ścianą o grubości 2–3 µm, na szklisttm trzonku o średnicy 4–5 µm[4].

Od marca do czerwca na obydwu stronach liści, oraz na ogonkach liściowych powstają bladożółte plamy, a w ich obrębie skupiska brązowych teliów[2].

W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony. Występuje także w Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji, Iranie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2018-04-05] (ang.).
  2. a b c Public Opis of Uromyces ficariae (Schumach.) Lév. [online] [dostęp 2018-04-05] (ang.).
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2018-04-05] (ang.).
  4. a b Uromyces ficariae [online], Fungi of Great Britain and Ireland [dostęp 2018-04-05] (ang.).