Utwardzanie dyspersyjne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Utwardzanie dyspersyjne (umacnianie dyspersyjne) – metoda zwiększania wytrzymałości stopów metali (np. twardości), zwłaszcza w podwyższonych temperaturach, przez wprowadzenie drobnych cząstek fazy nierozpuszczalnej w osnowie (sieci krystalicznej głównego składnika), np. stabilnych tlenków. Cząstki fazy zdyspergowanej są wprowadzane metodami metalurgii proszków lub przez utlenianie wewnętrzne (np. wytwarzanie SiO2 lub Al2O3 w folii ze stopów miedzi z krzemem lub aluminium)[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia techniki – Metalurgia. Katowice: Wydawnictwo "Śląsk", 1978, s. 782–783. (pol.).