Valter Ani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Valter Ani
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1914
Niżnije Osielki

Data i miejsce śmierci

19 lipca 1990
Tallinn

minister spraw wewnętrznych Estońskiej SRR
Okres

od 1961
do 1964

Przynależność polityczna

WKP(b)

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru”

Valter Ani ( ros. Вальтер Фрицевич Ани, ur. 30 stycznia 1914 we wsi Niżnije Osielki w guberni sankt-petersburskiej, zm. 19 lipca 1990 w Tallinnie) – działacz partyjny i państwowy Estońskiej SRR.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1936 ukończył technikum energetyczne w Leningradzie, 1936–1939 pracował jako technik laborant, technik konstruktor i technik w Leningradzie, 1939–1941 służył w Armii Czerwonej, 1941–1945 pracował w przemyśle obronnym. Od 1944 należał do WKP(b), w 1945 został instruktorem KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Estonii, potem do 1948 był zastępcą kierownika wydziału KC tej partii, a 1948–1949 II sekretarzem Komitetu Miejskiego KP(b)E w Kohtla-Järve. W 1949 zaocznie ukończył Wyższą Szkołę Partyjną przy KC WKP(b), 1949–1951 pracował w KC KP(b)E, 1951–1952 był sekretarzem, a od maja 1952 do czerwca 1961 I sekretarzem Komitetu Miejskiego KP(b)E/KPE w Tallinie. Od 19 września 1952 do 7 stycznia 1964 i ponownie od 3 marca 1966 do 28 stycznia 1981 był członkiem KC KPE, w tym od 15 lutego 1954 do 27 września 1961 członkiem Biura KC KPE, a od 19 czerwca 1961 do 27 marca 1979 ministrem spraw wewnętrznych/ministrem ochrony porządku publicznego/ministrem spraw wewnętrznych Estońskiej SRR w stopniu generała porucznika służby wewnętrznej, w marcu 1979 przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]