Vekunta bri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vekunta bri
H. Löcker, B. Löcker et Holzinger, 2009
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

fulgorokształtne

Rodzina

Derbidae

Podrodzina

Cenchreinae

Plemię

Cenchreini

Rodzaj

Vekunta

Gatunek

Vekunta bri

Vekunta brigatunek pluskwiaka z rodziny Derbidae i podrodziny Cenchreinae. Jest endemitem Wysp Wewnętrznych archipelagu Seszeli.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2009 roku przez Holgera Löckera, Birgit Löcker i Wernera E. Holzingera na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano górę Palmiste na wyspie Mahé w archipelagu Seszeli. Epitet gatunkowy nadano na cześć Brigitte Komposch, która odłowiła materiał typowy[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Samce osiągają od 4,9 do 5,1 mm, a samice od 5,8 do 6 mm długości ciała. Ubarwienie jest żółte z czarniawym szczytem kłujki i bladożółtymi z brązowawym paskiem przy żyłce subkostalnej skrzydłami przednimi. Głowa ma wyraźnie kątowo zgięty w widoku bocznym wierzchołek, zaopatrzony w słabo wykształcone żeberko środkowe i pozbawiony żeberek bocznych przedustek, zaopatrzony w przeciętnie wykształcone żeberka boczne i środkowe zaustek, wąskie, silnie wysklepione, najszersze w dole czoło z wyraźnie ziarenkowanymi żeberkami bocznymi oraz pozbawione żeberka środkowego i zaopatrzone w żeberka boczne z dołkami zmysłowymi ciemię o U-kształtnie wykrojonej nasadzie. Na głowie brak jest wyrostków podczułkowych. Drugi człon czułków jest jajowaty w zarysie. Kłujka w spoczynku sięga poza biodra tylnej pary. Przedplecze ma boczne żeberka i brzuszne brzegi niewyniesione liściowato, a tylną krawędź rozwartokątnie zagiętą. Śródplecze ma trzy słabo zaznaczone podłużne żeberka i jest wyniesione nieco powyżej ciemienia. Skrzydło przednie ma krótką komórkę subkostalną oraz zamkniętą międzykrywkę z żyłkami formującymi wydatne listwy zaopatrzone w szereg guzków ze szczecinkami. Skrzydło tylne jest dłuższe niż połowa przedniego. Odnóża tylnej pary cechują się pozbawionymi kolców bocznych i zaopatrzonymi w siedem umieszczonych w nieprzerwanym szeregu ząbków wierzchołkowych goleniami oraz pozbawionymi poduszeczek i opatrzonymi sześcioma ząbkami wierzchołkowymi członami stóp pierwszym i drugim. Genitalia samca mają długą rurkę analną z haczykowatym wierzchołkiem zwróconym na lewo, zaopatrzony w wydłużony i dowewnętrznie skierowany wyrostek boczny, ale pozbawiony wyrostka brzuszno-środkowego pygofor, długie, zakrzywione na szczycie a w połowie długości opatrzone wyrostkiem gonostyliki oraz zaopatrzony w dwa kolce wyrostek na szczycie edeagusa[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten znajdowany był na krzewach z rodzaju Chrysobalanus[1].

Gatunek ten występuje w krainie madagaskarskiej. Jest endemitem Wysp Wewnętrznych archipelagu Seszeli. Znany jest z wysp Mahé i Silhouette[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Holger Löcker, Birgit Löcker, Werner E. Holzinger. Revision of the Derbidae of Seychelles Islands (Insecta: Hemiptera: Fulgoromorpha). „Zootaxa”. 2221, s. 1–26, 2009. Magnolia Press. DOI: 10.5281/zenodo.190082.