Very Mercenary
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| The Herbaliser | ||||
| Wydany |
1 kwietnia 1999 (digital download), | |||
|---|---|---|---|---|
| Gatunek | ||||
| Długość |
68:34 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Jake Wherry, Ollie Teeba, Malachi | |||
| Oceny | ||||
|
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Very Mercenary – trzeci album studyjny brytyjskiego zespołu The Herbaliser, wydany 1 kwietnia 1999 roku w Wielkiej Brytanii nakładem wytwórni Ninja Tune jako digital download (16 plików MP3 lub WAV[1] oraz 19 kwietnia jako CD[2] oraz płyta winylowa (2LP)[3].
21 kwietnia wydana została, tylko w Japonii, nakładem miejscowej wytwórni, Toy’s Factory EP-ka pod tym samym tytułem (wydawnictwo winylowe 12", 33 ⅓ RPM), zawierająca kilka utworów z albumu[4].
Album[edytuj | edytuj kod]
Historia i muzyka[edytuj | edytuj kod]
Pomysł Very Mercenary polegał na połączeniu tego, co zespół robił na żywo, z tym co tworzył w studiu. Jak wyjaśniał jeden z członków duetu, Ollie Teeba, fani The Herbaliser wielokrotnie podchodzili do nich w trakcie koncertów z pytaniami dlaczego ich występy na żywo brzmią inaczej niż nagrania studyjne. Biorąc to uwagę muzycy postanowili tym razem użyć rzeczywistych instrumentów do tworzenia własnych samplingów, a nie jedynie fragmentów muzycznych stworzonych przez innych. Do realizacji albumu zaprosili szereg muzyków, w tym The Easy Access Orchestra (do aranżacji), saksofonistę Chrisa Bowdena i multiinstrumentalistę Kaidiego Tathama[5].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
CD[edytuj | edytuj kod]
|
LP[edytuj | edytuj kod]
|
Personel[edytuj | edytuj kod]
- autorzy: Jake Wherry (utwory: 2 do 7, 9 do 13, 15, 16), Malachi (utwory: 5, 9, 11), Ollie Teeba (utwory: 2 do 7, 9 do 13, 15, 16), Tsidi Ibrahim (utwory: 2, 13)
- produkcja: Jake Wherry (utwory: 2 do 7, 9 to 13, 15, 16), Malachi (utwory: 5, 11), Ollie Teeba (utwory: 2 do 7, 9 do 13, 15, 16)
- Ollie Teeba – scratching (utwory: 2 do 5, 7, 9 do 11, 13, 16)
- Jake Wherry – nagrywanie, gitara basowa (utwór 10)
- artyści gościnni: Andy Hamill – kontrabas (utwory: 3, 6, 15, 16), DJ JaySki – scratching (utwór 4), Kaidi Tatham – pianino elektryczne (utwór 6), organy, organy Hammonda, klawinet (utwór 15), The Easy Access Orchestra – aranżacje na rogi (utwory 9, 15), Ralph Lamb – trąbka, skrzydłówka (utwory 9, 15), Andy Ross – saksofon, flet, śpiew (utwory 9, 15), Chris Bowden – saksofon (utwór 15), Micky Moody Jr. – perkusja (utwór 15), Patrick Dawes – instrumenty perkusyjne (utwór 15)
Pozostałe informacje[edytuj | edytuj kod]
- Ollie Teeba, Openmind – design, szata graficzna
- Harriet Fuller, Olly Wietzl – zdjęcia
EP[edytuj | edytuj kod]
A1. When I Shine
featuring BahamadiaA2. Wall Crawling Giant Insect Breaks A3. Road Of Many Signs
featuring Dream Warriors
remiks DJ YasB1. Starlight
featuring Roots ManuvaB2. Road Of Many Signs
featuring Dream WarriorsB3. Road Of Many Signs (DJ Yas Remix-Instrumental)
remiks DJ Yas
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]
| Oceny łączne | |
|---|---|
| Publikacja | Ocena |
| Album of the Year | 61/100[6] |
| Recenzje | |
| Publikacja | Ocena |
| AllMusic |  [7]:
|
| Pitchfork | 4.2/10[8] |
Jake Wherry i DJ Ollie Teeba połączyli nouveau-soul, acid-jazzowe breaki i wygładzone hip-hopowe groove’y, aby stworzyć genialny album, który powinien przynieść im szacunek w hip-hopowej społeczności.
Album otrzymał średnią ocenę 61 na 100 na podstawie 2 recenzji krytycznych w zestawieniu Album of the Year[6].
Keith Farley z AllMusic jest zdania, że Very Mercenary „działa na terytorium szpiegowskiego funku z lat 60. w stopniu niespotykanym w dyskografii grupy” kładąc zarazem nacisk na triphopowe brzmienie z oldschoolową wyrazistością. „Trochę mniej niezbędna niż ich poprzednia, ale naprawdę solidna płyta” – podsumowuje autor[7].
Ryan Schreiber z Pitchforka zarzuca muzykom, że szereg ich utworów jest podobnych do tych stworzonych przez innych (jak „Moon Sequence”, brzmiący – jego zdaniem „podejrzanie podobnie” do „Miami Vice Theme” Jana Hammera czy „Starlight” – „ściągnięty wprost” z „Mr. Brubaker's Strawberry Alarm Clock” Neotropic). Dając albumowi 4,2 punkta (z 19) ostrzega: „jeśli rozważasz wybranie czegoś z wytwórni Ninja Tune, proszę, dla własnego dobra, omijaj Herbaliser”[8].
Listy tygodniowe[edytuj | edytuj kod]
| Kraj | Lista | Pozycja |
|---|---|---|
| Wielka Brytania | UK Independent Albums | 19[10] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Very Mercenary by The Herbaliser. theherbaliser.bandcamp.com. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
- ↑ a b c The Herbaliser – Very Mercenary. Discogs. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
- ↑ a b The Herbaliser – Very Mercenary. Discogs. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
- ↑ a b The Herbaliser – Very Mercenary EP. Discogs. [dostęp 2024-05-03]. (ang.).
- ↑ The Herbaliser – Biography. Resident Advisor. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
- ↑ a b Album of the Year: The Herbaliser – Very Mercenary. Album of the Year. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
- ↑ a b Keith Farley: Very Mercenary – The Herbaliser. AllMusic. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
- ↑ a b Ryan Schreiber: Very Mercenary: The Herbaliser. Pitchfork. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
- ↑ Lewis Braden. HERBALISER Very Mercenary. „CMJ New Music Report”. Nr 5. 58 (615), s. 134, April 1999. New York: CMJ Network, Inc.. ISSN 0890-0795. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
- ↑ Official Charts Company: Official Independent Albums Chart: 25 April 1999 - 1 May 1999. officialcharts.com. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Very Mercenary na stronie Ninja Tune