Wacław Chyrosz
| Data i miejsce urodzenia |
18 października 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 grudnia 1960 |
| Zawód, zajęcie |
inżynier |
| Narodowość | |
| Alma Mater |
Wydział Inżynierii Lądowej PW 1920-33 |
Wacław Chyrosz (ur. 18 października 1900 w Rydze, zm. 2 grudnia 1960 w Warszawie) – polski inżynier budowlany.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Gimnazjum im. Władysława Giżyckiego w Warszawie i Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej 1920-1933, uczestnik powstania warszawskiego, po wojnie określany mianem zasłużonego dla odbudowy Warszawy[1].
Projektant i konstruktor, m.in. budynek PKO (róg ul. Marszałkowskiej i Sienkiewicza), budynek Orbisu (ul. Bracka), rozbudowa BGK w Warszawie. Główny specjalista konstruktor w Miastoprojekcie Śródmieście[1].
Syn Michała Chyrosza i Anny z domu Wolskich[1]. Ojciec Jacka Chyrosza. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 325-1-24 i 25)[2].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Wacław Chyrosz, Antoni Tarczewski: Budynki mieszkalne i socjalne o ścianach cienkich. Warszawa: Komitet do Spraw Urbanistyki i Architektury, 1959.
- Aleksandr Vasil’evič Voloženskij; Wacław Chyrosz; Sergej Mihajlovič Žak; Mark Petrovič Èlison: Wykorzystanie gruzu ceglanego w odbudowie: technologia i konstrukcje. Warszawa: Instytut Badawczy Budownictwa, 1947.
- Wacław Chyrosz: Statycznie obliczone dźwigary stropowe i stropy ceglano-betonowe (Kleina) dla różnych rozpiętości i obciążeń z uwzględnieniem przepisów Min. Rob. Publ. Warszawa: nakł. aut., 1930.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wacław Chyrosz. archiwumkorporacyjne.pl. [dostęp 2017-02-06].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Maria Chyrosz, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-14].