Wacław Osadnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Osadnik
Państwo działania

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

4 września 1950
Lubliniec

Profesor
Specjalność: nauki filologiczne
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1987 – semiotyka
Uniwersytet Śląski w Katowicach

Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Alberty

Okres zatrudn.

od 1990

Wacław Michał Osadnik (ur. 4 września 1950 w Lublińcu[1]) – kanadyjsko-polski profesor lingwistyki, literatury i przekładu, wykładowca akademicki[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Alberty w Edmonton (Zachodnia Kanada).

W 1973 ukończył studia slawistyczne (bułgarystykę i językoznawstwo południowosłowiańskie) na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Doktoryzował się na Uniwersytecie Śląskim z semiotyki kina. Studiował również historię sztuki i metodykę nauczania języka polskiego jako obcego[3].

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako asystent w Instytucie Filologii Angielskiej i Językoznawstwa Ogólnego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[3]. W latach 1977–1978 odbył roczną specjalizację w zakresie językoznawstwa słowiańskiego na Uniwersytecie Yale (USA). Doktorat z lingwistyki stosowanej i semiotyki obronił w 1981 (summa cum laude) i w latach 1986–1987 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Anglistyki Uniwersytetu Śląskiego. Wtedy też dołączył do zespołu slawistów z Polskiej Akademii Nauk w Warszawie pracujących nad polsko-bułgarską gramatyką kontrastywną[4]. W 1987 wygrał konkurs na specjalizację podoktorancką w Instytucie Języka Francuskiego i Romanistyki na Uniwersytecie Queensland w Brisbane (Australia). Od 1989 do 1990 zajmował stanowisko badawcze na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (USA). Po pobycie w Berkeley skorzystał z oferty pracy na Uniwersytecie Alberty w Edmonton[3].

Dydaktyka[edytuj | edytuj kod]

Na Uniwersytecie Alberty profesor Osadnik pełnił wiele funkcji administracyjnych, m.in. jest od wielu lat członkiem rady naukowej The Wirth Institute for Austrian and Central European Studies[5]. Był też inicjatorem współpracy i wymiany naukowej z Uniwersytetem Śląskim w Katowicach oraz z Uniwersytetem Wrocławskim. Umowy o współpracy z tymi uniwersytetami pozwoliły na organizowanie wspólnych przedsięwzięć naukowych, takich jak wymianę kadry naukowej i studentów, wykładów gościnnych, organizowanie konferencji i publikowanie dorobku naukowego współpracujących ze sobą placówek.

Działalność polonijna[edytuj | edytuj kod]

Jest zaangażowany w pracę na rzecz Polonii w Kanadzie. W latach dziewięćdziesiątych był członkiem Zarządu Kongresu Polonii Kanadyjskiej Okręgu Alberty, a także dwukrotnym prezesem Towarzystwa Kultury Polskiej w Edmonton[6][7]. Za jego prezesury Uniwersytet i Polonia gościli wybitnych polskich i polonijnych artystów, naukowców i polityków, którzy wzbogacili życie kulturalne Edmonton i program polonistyczny Uniwersytetu Alberty.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Ma na swoim koncie wiele artykułów i publikacji książkowych oraz kierowanie pracami magisterskimi i doktorskimi. Szereg publikacji dotyczy fenomenologii języka, stosowania metod formalnych w lingwistyce i w badaniach nad sztuką (głównie filmową), a także historii, teorii i praktyki przekładu.

Książki:

  • Lingwistyka i filmoznawstwo (2020).
  • Teoria wielosystemowa i rodzaje ekwiwalencji w przekładzie (2010).

Teksty naukowe (artykuły oraz rozdziały w monografiach):

  • „Film Studies in Post-War Poland: Tradition and Innovation” (razem z A. Helman, 2015).
  • „Kazimierz Polański (1929–2009)” (2015).
  • „On the Sign Character of the Representing Stratum in a Film as Work of Art” (1991).
  • „On the Quasi-Intentional Nature of Represented Objects in a Film Work of Art” w: New Queries in Aesthetics and Metaphysics (razem z L. Plesnar, 1991).
  • „Possible Worlds in Krzysztof Kieślowski’s Decalogue” (2007).
  • „Sobre la naturaleza cuasi-lingüística de la comunicación fílmica” (1988).
  • „Some Remarks on the Application of Ingarden’s Theory to Film Studies” w: Allegory Revisited (razem z A. Helman, L. Plesnar, E. Wilkiem, 1994).
  • „Variations on central European theme: New cinema of central Europe as a part of our common cultural heritage” (razem z I. Sywenky, 2007).

Praca redakcyjna:

  • Borderlines Studies in literature and film.
  • Cultural and Linguistic Issues in Translation (razem z A. Adamowicz-Pośpiech, 2019).
  • FORUM. Vol. 2: Studies in Film and Popular Culture.
  • Historyczne oblicza przekładu (Nr 31). Seria: Studia o przekładzie.
  • Przekład jako komunikat. Seria: Studia o przekładzie.
  • Przekład – kolonizacja czy szansa? Seria: Studia o przekładzie.
  • Wielcy tłumacze nr 33.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Waclaw M. Osadnik [online], Worlds Without End [dostęp 2021-12-25] (ang.).
  2. prof. dr hab. Wacław Osadnik [online], II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica [dostęp 2021-03-17] (pol.).
  3. a b c Waclaw Osadnik – Directory@UAlberta [online], apps.ualberta.ca [dostęp 2021-03-17].
  4. Przegląd Kulturoznawczy [online], www.knok.pan.pl [dostęp 2021-03-17].
  5. Waclaw Osadnik | Wirth Institute for Austrian and Central European Studies [online], www.ualberta.ca [dostęp 2021-03-17].
  6. Board of Directors | CANADIAN POLISH CONGRESS [online] [dostęp 2021-03-17] (ang.).
  7. Towarzystwo Kultury Polskiej – The Polish Culture Society of Edmonton [online], www.tkpedmonton.com [dostęp 2021-03-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]