Waleria Rostkowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waleria Rostkowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1825
Przybyszyce

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1917
Warszawa

Typ głosu

sopran

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka operowa

Waleria Rostkowska z domu Trzcińska (ur. 30 lipca 1825 lub 1827 w Przybyszycach, zm. 24 stycznia 1917 w Warszawie)[1] – polska śpiewaczka operowa (sopran) i aktorka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Debiutowała w 1846 r. na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w partii Adalgisy (Norma). Przez kilka kolejnych lat występowała w teatrach warszawskich. W latach 1851-1864 była zaangażowana w teatrze wileńskim. Następnie związała się z zespołami teatrów prowincjonalnych: Pawła Ratajewicza (1866-1869), Antoniego Raszewskiego (1870) i Anastazego Trapszy (1870-1871). Jej dalsze losy nie są dobrze znane. Wiadomo, że od około 1897 mieszkała w przytułku św. Salezego w Warszawie.[1]

Partie operowe[edytuj | edytuj kod]

W okresie pracy w Wilnie oraz w czasie gościnnych występów w Warszawskich Teatrach Rządowych (1860) wykonywała tytułową partię Halki. Śpiewała również partie: Elwiry (Ernani), Leonory (Faworyta), Eweliny (Jerozolima) i Wandy (Zamek na Czorsztynie czyli Bojomir i Wanda).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rostkowska Waleria z Trzcińskich, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 602.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]