Wasilis Papajeorgopulos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wasilis Papajeorgopulos
Βασίλης Παπαγεωργόπουλος
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1947
Saloniki

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Grecja
Mistrzostwa Europy
brąz Helsinki 1971 bieg na 100 m
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Monachium 1976 bieg na 60 m
brąz Grenoble 1972 bieg na 50 m
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Izmir 1971 bieg na 100 m
srebro Algier 1975 bieg na 100 m

Wasilis Papajeorgopulos (gr. Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, ur. 27 czerwca 1947 w Salonikach[1]) – grecki polityk, były burmistrz Salonik, w młodości lekkoatleta, sprinter, medalista mistrzostw Europy z 1971 i dwukrotny olimpijczyk.

Wystąpił na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach, gdzie odpadł w eliminacjach biegu na 100 metrów oraz sztafety 4 × 100 metrów[2]. Zajął 5. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii[3].

Zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach, przegrywając jedynie z Wałerijem Borzowem ze Związku Radzieckiego i Gerhardem Wuchererem z RFN[4]. Zwyciężył w tej konkurencji na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[5].

Zdobył brązowy medal w biegu na 50 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble, przegrywając tylko z Borzowem i innym zawodnikiem radzieckim Aleksandrem Kornielukiem[6]. 3 czerwca 1972 w Bratysławie wyrównał rekord Europy na dystansie 100 metrów czasem 10,0 s[7]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów[1].

Zajął 8. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu[8]. Odpadł w półfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[9]. Zdobył srebrny medal na tym dystansie na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze (pokonał go Pietro Mennea)[5].

Zdobył srebrny medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium (szybszy od niego był tylko Wałerij Borzow)[10]. Odpadł w eliminacjach biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1].

W latach 1971–1975 zwyciężał w biegu na 100 metrów w mistrzostwach krajów bałkańskich, a w 1971 i 1972 triumfował również w biegu na 200 metrów[11].

Wielokrotnie poprawiał rekordy Grecji w biegu na 100 metrów do czasu 10,0 s (pomiar ręczny, 3 czerwca 1972 w Bratysławie) i 10,23 s (pomiar automatyczny, 4 sierpnia 1972 w Izmirze) i w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 40,02 (2 sierpnia 1974 w Sofii). Był również rekordzistą Grecji w biegu na 200 metrów z czasem 21,27 s (5 września 1971 w Zagrzebiu)[12].

Później został politykiem. Od 1981 do 1998 był posłem do parlamentu Grecji z okręgu Saloniki z listy partii Nowa Demokracja[13]. W latach 90. był wiceministrem kultury odpowiedzialnym za sport. Zrezygnował z mandatu posła, gdy został wybrany burmistrzem Salonik. Sprawował ten urząd od 1 stycznia 1999 do 31 grudnia 2010. W 2013 został oskarżony o defraudację 17,9 miliona euro i skazany na dożywotnie więzienie. Sąd apelacyjny złagodził karę do 20 lat więzienia[14]. Został zwolniony w 2015 ze względu na stan zdrowia. W 2018 został ponownie skazany, tym razem na 8 lat więzienia za pranie pieniędzy[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Vasilios Papageorgopoulos [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 530, 534 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 418-419 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 537 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. a b Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-04] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 424 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 6 [dostęp 2021-05-03] (hiszp. • ang.).
  8. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 433-434 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  9. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 545-546 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  10. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 43 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  11. Balkan Games/Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-04] (ang.).
  12. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 14, 15, 23 i 190. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  13. Term of Office of MPs from 1974 until Today [online], hellenicparliament.gr [dostęp 2019-03-04] (ang.).
  14. Daphne Tsagari, Thessaloniki Ex-Mayor had his Life Sentence Reduced [online], Greek Reporter, 14 lipca 2014 [dostęp 2019-03-04] (ang.).
  15. Back to Jail for Ex-Mayor of Thessaloniki for Money-Laundering [online], The National Herald, 8 lipca 2018 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-06] (ang.).