Więzienie Joliet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Więzienie Joliet
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Illinois

Miejscowość

Joilet

Kierownictwo jednostki

więzienie

Data powstania

1858

Położenie na mapie Illinois
Mapa konturowa Illinois, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Więzienie Joliet”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Więzienie Joliet”
41°32′49″N 88°04′27″W/41,546944 -88,074167

Joliet Correctional Center (powszechnie znane jako Joliet Prison) – więzienie znajdujące się od 1858 do 2002 w Joilet w stanie Illinois. Jego mury pojawiają się w Blues Brothers jako więzienie, z którego zostaje wypuszczony Jake Blues w początkowych scenach filmu. Pełni również rolę więzienia stanowego Fox River w serialu telewizyjnym Skazany na śmierć.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Więzienie zostało zbudowane tuż za ówczesnymi granicami miasta Joliet. Przy jego budowie pracowali więźniowie, a całkowity koszt zamknął się w 75 tysiącach dolarów. Więzienie było planowane na 761 skazanych. Otwarto je w 1858 roku i zastąpiło więzienie Alton, które otwarto w 1830 roku i zamknięto w 1860.

Zbudowane z piaskowca budynki zaprojektował William W. Boyington (był również autorem projektów Chicago Water Tower, Hegeler Carus Mansion i Illinois State Capitol w Springfield). Projekt oparł na modelu idealnego więzienia stworzonym przez Jeremy'ego Benthama. W tamtym czasie było to największe więzienie w kraju i stało się wzorcem dla podobnych projektów powstających w USA.

Pierwszych 33 więźniów osadzono w maju 1858 roku. Byli wśród nich zarówno zwykli kryminaliści, jak i jeńcy wojenni z wojny secesyjnej.

W 1865 roku w trakcie służby zginął strażnik Joseph Clark. Była to pierwsza śmierć oficera straży więziennej.

Od początku lat 70. XIX wieku więzienie podpisywało kontrakty na wykorzystywanie więźniów do prac w okolicznych przedsiębiorstwach. W 1872 liczba osadzonych osiągnęła 1239 osób, co było rekordową liczbą jeśli chodzi o pojedyncze więzienie.

W 1896 roku po przeciwnej stronie drogi, przy której stało Joliet Correctional Center otworzono więzienie dla kobiet, jednak zamknięto je w 1932 roku.

Konstrukcja więzienia uniemożliwiała łatwą adaptację do podwyższających się standardów więziennictwa. Nie było w nim bieżącej wody, oraz toalet w celach aż do 1910 roku. Rozpoczęcie budowy pobliskiego Stateville Correctional Center w 1917 (otwarte w marcu 1925) miało umożliwić szybkie zastąpienie przestarzałego Joliet.

Liczba więźniów osiągnęła 1300 w 1990 i pozostawała praktycznie niezmienna (1156 w 2000), jednak więzienie przystosowano do takiej liczby dopiero w latach 1999-2000 (wcześniej było to 1180). W 2000 więzienie zatrudniało 541 pracowników. Od lat 90. XX wieku więzienie pracowało głównie jako miejsce umożliwiające klasyfikację więźniów i ich rejestrację przed wyruszeniem dalej do północnego Illinois. Więźniowie przebywali w Joliet nie dłużej niż miesiąc, a przechodziło ich przez nie około 20 tys. rocznie.

Joliet bywało często mylone z Stateville Correctional Center, ze względu na bliskie położenie w Crest Hill. W rzeczywistości są to zupełnie odrębne więzienia. Stateville, podobnie jak Joliet, zostało zbudowane w oparciu o ideę „panoptikonu”.

Zamknięcie[edytuj | edytuj kod]

Więzienie Joliet zostało zamknięte w lutym 2002. Przyczyną były cięcia budżetowe oraz brak możliwości dostosowania budynków więzienia do wymagań współczesnego więziennictwa. Wszyscy więźniowie i większość pracowników została przeniesiona do Stateville, nowo wybudowanej placówki o zaostrzonym rygorze w Crest Hill. Budynki Joliet służyły jeszcze hrabstwu do marca 2004, głównie do obsługi nowych obywateli.

Joliet Prison w mediach[edytuj | edytuj kod]

Piosenki[edytuj | edytuj kod]

Nagrany przez Boba Dylana w czasie sesji nagraniowej albumu The Times They Are A-Changin' utwór Percy's Song opowiadający o człowieku, który czyni starania aby uchylono wyrok 99 lat więzienia wydany na jego przyjaciela. W drugiej zwrotce pojawia się:

Tell me the trouble,
Tell once to my ear,
Turn, turn, turn again.
Joliet prison
And ninety-nine years,
Turn, turn to the rain
And the wind[1].

Także piosenkarz folkowy Steve Goodman w piosence "Lincoln Park Pirates" opowiadającej o cieszącej się złą sławą firmie z Chicago Lincoln Park Towing (usługi pomocy drogowej):

Our drivers are friendly and courteous
Good manners you always will get
For all are recent graduates
Of the "charm school" at Joliet

Telewizja/Film[edytuj | edytuj kod]

Joliet Prison pojawiło się w filmie Johna Landisa z 1980 The Blues Brothers zarówno jako miejsce[2] jak i przezwisko głównego bohatera, 'Joliet' Jake Blues' granego przez Johna Belushi.

Więzienie pojawia się również w:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tekst utworu na stronie Boba Dylana. [dostęp 2005-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-12-10)].
  2. Les Blues Brothers (1980) - Filming Locations - IMDb [online], www.imdb.com [dostęp 2017-11-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]