Wierzynkowie
Wierzynkowie – krakowski ród kupiecki w XIV i XV w., najczęściej wiązany z ucztą u Wierzynka w 1364 r.
Wierzynkowie pochodzili najprawdopodobniej z Niemiec. Pierwszym ich przedstawicielem w Krakowie był zapewne Mikołaj Wierzynek (starszy) (zm. ok. 1360), rajca krakowski, wójt Wieliczki, dyplomata w służbie Kazimierza Wielkiego. Jego syn, Mikołaj Wierzynek (młodszy) (zm. ok. 1368), kontynuował działalność ojca – był również rajcą krakowskim, prowadził szeroką działalność kupiecką i kredytową, według Długosza zorganizował ucztę dla monarchów, których gościł król Kazimierz Wielki[1].
Książę Konrad II oleśnicki 30 kwietnia 1402 w Prudniku wystawił przywileje dla braci Wierzynek[2]. Wnukiem Mikołaja Wierzynka młodszego był Andrzej Wierzynek (zm. 1406), rajca krakowski, który został oskarżony o defraudację funduszy miejskich, a następnie ścięty. Jego syn Mikołaj Wierzynek wzniósł w miejscu pochówku ojca kościół św. Gertrudy.
Nazwę „Wierzynek” nosi reprezentacyjna restauracja znajdująca się przy Rynku Głównym w Krakowie, założona w 1945 r.[3]
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Kutrzeba: Historya rodziny Wierzynków. T. II. Rocznik Krakowski, 1899, s. 29–88. [dostęp 2014-01-16].
- Jerzy Wyrozumski: Dzieje Krakowa. T. I: Kraków do schyłku wieków średnich. Kraków: 1992.
- Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: 2000, s. 1045.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zob.: Krzysztof Mikulski, Krakowski zjazd monarchów, czyli uczta u Wierzynka.
- ↑ Józef Wierzyński, Prudnik – prasłowiański gród polski, „Głos Włókniarza”, 10 (45), Prudnik: Samorząd Robotniczego PZPB, październik 1963, s. 2, 3.
- ↑ Restauracja „Wierzynek”. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 841. ISBN 83-01-13325-2.