Wiktar Kakouka
Data urodzenia |
15 stycznia 1949 |
---|---|
Deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR/Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji | |
Okres |
od 1990 |
Przynależność polityczna |
Opozycja BNF |
Wiktar Fiodarawicz Kakouka (biał. Віктар Фёдаравіч Какоўка, ros. Виктор Фёдорович Каковка, Wiktor Fiodorowicz Kakowka; ur. 15 stycznia 1949) – białoruski polityk, w latach 1990–1995 deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR/Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji; członek Opozycji BNF – frakcji parlamentarnej partii Białoruski Front Ludowy (Biełaruski Narodny Front), o charakterze antykomunistycznym i niepodległościowym.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Leningradzki Uniwersytet Państwowy. Pracował jako inżynier technolog w Nowopołockiej Fabryce „Izmieritiel”. W 1990 roku został wybrany na deputowanego ludowego do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR z Nowopołockiego-Industrialnego Okręgu Wyborczego Nr 176 w obwodzie witebskim. Wchodził w skład Komisji Rady Najwyższej ds. Rozwoju Przemysłu, Energetyki, Transportu, Łączności i Informatyki, Komisji ds. Etyki Deputackiej oraz Komisji Konstytucyjnej (od 20 lipca 1990 roku)[1]. Brał udział w opracowaniu i przyjęciu Deklaracji o Państwowej Suwerenności Białorusi, przygotowaniu projektów ustaw na nadzwyczajnej sesji Rady Najwyższej 24–25 sierpnia 1991 roku, w czasie której ogłoszono niepodległość Białorusi[2].
Po tym, jak doznał na sali obrad zawału mięśnia sercowego, zmuszony był ograniczyć swoje zaangażowanie w działalność Opozycji BNF[3].
W 2010 roku Zianon Pazniak opisał w swoich wspomnieniach Wiktara Kakoukę z początku lat 90. następująco:
Bardzo żywy i aktywny człowiek. Interesował się ekonomią i stosunkami produkcji. Z zasady uczestniczył w dyskusjach, lubił czasem poteoretyzować, miał krytycznie nastawiony umysł. Niestety, trochę mu się nie poszczęściło (…) było to i nasze wspólne nieszczęście, bo dotyczyło nas wszystkich. Wszyscy już wiedzieliśmy, że zdrowie jest czynnikiem polityki[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Н. Дементей: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 20 июля 1990 г. №166-XII. pravo.levonevsky.org, 1990-07-20. [dostęp 2016-05-02]. (ros.).
- ↑ Навумчык 2010 ↓, s. 243–244
- ↑ a b Пазьняк 2010 ↓, s. 280
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Сяргей Навумчык: Дэпутаты Апазыцыі БНФ у Вярхоўным савеце ХІІ скліканьня (1990–9.01.1996). W: Сяргей Навумчык, Зянон Пазьняк: Дэпутаты незалежнасьці. Nowy Jork, Wilno, Warszawa: „Biełaruskija Wiedamaści”, Towarzystwo Kultury Białoruskiej na Litwie, 2010, s. 216–270. ISBN 978-9955-578-11-6. (biał.).
- Зянон Пазьняк: Слова пра калег і сяброў. W: Сяргей Навумчык, Зянон Пазьняк: Дэпутаты незалежнасьці. Nowy Jork, Wilno, Warszawa: „Biełaruskija Wiedamaści”, Towarzystwo Kultury Białoruskiej na Litwie, 2010, s. 271–285. ISBN 978-9955-578-11-6. (biał.).