Wilhelm Ceelen

Wilhelm Ceelen (ur. 21 sierpnia 1883 we Frankfurcie, zm. 1964 w Bonn) – niemiecki lekarz patolog. Przedstawił jedne z pierwszych opisów samoistnej hemosyderozy płucnej.

Studiował na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu, Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium oraz Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1910 roku. Od 1908 do 1911 asystent w Instytucie Patologicznym w Berlinie u Johannesa Ortha. W 1913 został privatdozentem, w 1917 profesorem nadzwyczajnym. W 1925 otrzymał katedrę anatomii patologicznej na Uniwersytecie w Greifswaldzie, po roku przeniósł się na Uniwersytet w Bonn.

Wybrane prace

• Über eklamptische Leberveränderungen. Virchows Archiv 201, 3 (1910)
• Über karzinomatöse Entartung eines zystischen Mediastinalteratoms. Virchows Archiv 207, 2 (1912)
• Über das Vorkommen von Vater-Pacini'schen Körperchen am menschlichen Pankreas und über eine krankhafte Veränderung derselben. Virchows Archiv 208, 3 (1912)
• Ein Fibromyom der Samenblase. Virchows Archiv 207, 2 (1912)
• Über Plasmazellen in den Nieren. Virchows Archiv 211, 2 (1913)
• Über tuberkulöse Schrumpfnieren. Virchows Archiv 219, 1 (1915)
• Über Karnifikation in tuberkulösen Lungen. Virchows Archiv 214, 1 (1913)

Linki zewnętrzne

• Wilhelm Ceelen w bazie Who Named It (ang.)