Wirginia Mirosławska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wirginia Mirosławska
Państwo działania

 Bułgaria

Data urodzenia

1961

Doktor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia słowiańska, onomastyka
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

30 czerwca 1993 – językoznawstwo

Wykładowczyni
uczelnia

Uniwersytet Wielkotyrnowski im. Świętych Cyryla i Metodego, Uniwersytet Łódzki

Dyrektorka Instytutu Polskiego w Bratysławie
Okres spraw.

1996–2000

Poprzednik

Marian Grześczak

Następca

Jerzy Kronhold

Wirginia Mirosławska (ur. 1961) – polska polonistka i slawistka, dyrektorka Instytutu Polskiego w Bratysławie (1996–2000)

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi ze Świętokrzyskiego. Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim[1], gdzie w 1993 obroniła doktorat nauk humanistycznych z językoznawstwa na podstawie napisanej pod kierunkiem Marii Kamińskiej pracy Nazwy osobowe w metrykach Kazimierza i Lutomierska z XVII i I poł. XVIII wieku[2]. Pracowała jako lektorka języka polskiego w Preszowie oraz na macierzystej uczelni. Od 1996 do 2000 dyrektorka Instytutu Polskiego w Bratysławie w stopniu I sekretarz[3]. Następnie pracowała w wydawnictwie naukowym w Krakowie. Stamtąd wyjechała do Królewca, gdzie uczyła języka polskiego. Następnie została skierowana przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego na Uniwersytecie Wielkotyrnowskim im. Świętych Cyryla i Metodego, gdzie jest lektorką polskiego[4][1].

W 2001 uzyskała uprawnienia tłumaczki przysięgłej języka słowackiego[5].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Nazwy osobowe mieszkańców Lutomierska: (XVII–XVIII w.), 1997
  • Ćwiczenia fonetyczne z języka polskiego, 2010
  • O Polsce po Polsku. Materiały do nauczania wiedzy o Polsce, 2012
  • ABC fleksji polskiej. Ćwiczenia, (we współautorstwie ze Stelianą Aleksandrową), 2016

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Leszek Wątróbski, Polacy z Wielkiego Tyrnowa [online], Leszek Wątróbski, 16 lutego 2017 [dostęp 2020-04-25] (pol.).
  2. Wirginia Mirosławska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-04-25].
  3. Michał Lubicz Miszewski, Polonia na Słowacji. Położenie – Kultura – Tożsamość. Studium socjologiczne, Wrocław: Deltapress, 2012, s. 137, ISBN 978-83-936364-1-9 [dostęp 2020-04-25].
  4. ВТУ | Катедра "Славистика" | Състав | Виргиния Мирославска [online], www.uni-vt.bg [dostęp 2020-04-25] (bułg.).
  5. Lista tłumaczy przysięgłych / Tłumacze przysięgli / Rejestry i ewidencje / Biuletyn Informacji Publicznej [online], arch-bip.ms.gov.pl [dostęp 2020-04-25].