Wojciech Odrowąż-Pieniążek
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Odznaczenia | |
| |
Wojciech Odrowąż-Pieniążek (ur. 1836 w Kalinowcu na Kujawach, zm. 7 lipca 1902 w Rymanowie) – oficer kawalerii powstania styczniowego, obywatel ziemski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Walczył w partii Mielęckiego, oddziale Calliera, był adiutantem Taczanowskiego. Dowodził oddziałem kawalerii w partii Działyńskiego. Wziął udział w potyczkach pod Izbicą, Nową Wsią, Mieczownicą, Olszową, Bieniszewem i Brdowem, gdzie został ranny. Tam został wzięty do niewoli. Skazany na zesłanie do guberni wiackiej.
Zmarli powstańcy 1863 roku zostali odznaczeni przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego 21 stycznia 1933 roku Krzyżem Niepodległości z Mieczami[1]. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, kwatera 39, rząd 3, miejsce 21,22[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z mieczami poległym i zmarłym Powstańcom 1863 r. (M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 32).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WOJCIECH ODROWĄŻ - PIENIĄŻEK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Maliszewski, Sybiracy zesłani i internowani za udział w powstaniu styczniowem, 1930, s. 36.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Grobowiec Wojciecha Odrowąż-Pieniążka. komitetpowazkowski.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)].