Wojskowy Ośrodek Szkoleniowo-Kondycyjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojskowy Ośrodek Szkoleniowo-Kondycyjny w Zakopanem
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1957

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Witold Gorbasiewicz

Obecny

ppłk mgr Dariusz Jaraszek

Organizacja
Dyslokacja

Gronik

Rodzaj sił zbrojnych

Siły Powietrzne

Podległość

Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych

Wojskowy Ośrodek Szkoleniowo-Kondycyjny w Zakopanem – ośrodek szkoleniowo-kondycyjny Sił Powietrznych położony w Groniku (przysiółku Kościeliska) na wysokości 945 m n.p.m., około 4,5 km na południowy zachód od centrum Zakopanego, przy drodze wojewódzkiej 958; podlega bezpośrednio Szefowi Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

  • W 1957 roku w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji obiektów znajdujących się w dyspozycji Wojska Polskiego, w rejonie Zakopanego, zadecydowano o lokalizacji planowanego ośrodka szkolenia kondycyjnego. Obiekt dotychczas wykorzystywany przez Centralny Wojskowy Klub Sportowy na pomieszczenia magazynowe, wymagał kapitalnego remontu.
  • 2 czerwca 1957 ppłk Witold Gorbasiewicz, pierwszy komendant Wojskowego Ośrodka Kondycyjnego dla personelu latającego - zgodnie z rozkazem Dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej dokonał inauguracji szkolenia.
  • W połowie lat sześćdziesiątych rozpoczęła się rozbudowa bazy Ośrodka.
  • 30 stycznia 1965 przekazano do użytku halę sportową oraz nowo wybudowany hotel.
  • 30 września 1966 zmiana nazwy na Wojskowy Ośrodek Szkoleniowo-Kondycyjny w Zakopanem
  • W roku 1967 oddano do użytkowania zespół boisk wraz z kortami tenisowymi.
  • W 1969 ukończono budowę pawilonu w Tęgoborzu.
  • 24 października 1970 zabrzański Mostostal ukończył budowę i oddał do użytku długo oczekiwany basen.
  • 27 września 1973 na mocy rozkazu Szefa Sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego, Ośrodek musiał przekazać wybudowaną i urządzoną filię w Tęgoborzu, wraz ze zgromadzonym tam sprzętem.
  • 1975 zapadła decyzja o włączeniu WOSzK do Wojskowego Zespołu Wypoczynkowego „Zakopane-Kościelisko”.
  • 1988 Ośrodek odzyskał status samodzielnego oddziału gospodarczego. W tym też roku zapadają decyzje o rozbudowie i gruntownej modernizacji WOSzK Zakopane.
  • Grudzień 1996 - przekazanie do użytku pierwszego segmentu nowej bazy hotelowej.
  • Maj 1999 - zakończenie inwestycji związanej z budową nowego zaplecza hotelowego. Do użytku zostaje przekazany segment C - sala widowiskowo - kinowa.
  • W grudniu 2004 oddano do użytku nową halę sportową i basen pływacki wraz z aneksami treningowymi w postaci wieży na basenie i platformy treningowej na hali sportowej do zajęć z ratownictwa lotniczego.
  • W roku 2009 zakończono remont kapitalny starej części hotelowej, funkcjonującej od roku 1965.
  • W roku 2013 WOSzK Zakopane ponownie traci niezależność gospodarczą, przechodząc na zaopatrzenie 8 Bazy Lotnictwa Transportowego Kraków - Balice.
  • 1 stycznia 2014 roku, zgodnie z ustawą z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej likwidującej stanowisko Dowódcy Sił Powietrznych, WOSzK Zakopane zmienia podległość organizacyjną na 4 Skrzydło Lotnictwa Szkolnego w Dęblinie.
  • 1 stycznia 2015 roku - Ośrodek odzyskuje samodzielność gospodarczą, stając się oddziałem gospodarczym.

Komendanci[edytuj | edytuj kod]

  • ppłk Witold Gorbasiewicz – 2 czerwca 1957 – 1961
  • płk Mieczysław Stachura-Michalski – 5 lipca 1961 – 1973
  • płk pil. Władysław Karłowicz – 17 sierpnia 1973 –1975
  • ppłk Jan Kitrasiewicz – 30 października 1975 – 1978
  • ppłk pil. Stanisław Brodziński – 24 sierpnia 1978 – 1980
  • płk dypl. pil. Jan Głodek – 18 września 1980 – 1987
  • płk dypl. pil. Piotr Biliński – 5 listopada 1987 – 1999
  • ppłk mgr Andrzej Czarniecki (p.o.) – 1999–2000
  • płk dypl. pil. Józef Kurczap – 30 lipca 2000 – 2002
  • ppłk mgr Andrzej Czarniecki – 18 kwietnia 2002
  • ppłk dypl. pil. Janusz Niewiadomy
  • ppłk mgr Dariusz Jaraszek – 15 lipca 2009 – nadal

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wolters Kluwer Poland, Nadanie statutów Inspektoratowi Wsparcia Sił Zbrojnych oraz jednostkom podległym Szefowi Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. [online], OpenLEX [dostęp 2022-02-13] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]