Woltamperometria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Woltamperometria – technika analityczna, której podstawą jest pomiar zależności natężenie prądupotencjał elektryczny w układzie elektrody pracującej i odniesienia zanurzonych w roztworze badanym zawierającym oznaczaną substancję i elektrolit podstawowy. Elektroda porównawcza (odniesienia) jest niepolaryzowana (np. elektroda kalomelowa), natomiast elektroda pracująca jest polaryzowaną obojętną i może to być:

Pomiary wykonywane z zastosowaniem KER są nazywane polarografią zgodnie z terminologią Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC), choć często pojęcie to jest utożsamiane z woltamperometrią.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]