Wróbliczka turkusowa
| Forpus cyanopygius[1] | |||
| (Souancé, 1856) | |||
_(8079380755).jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wróbliczka turkusowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Wróbliczka turkusowa[4] (Forpus cyanopygius) – gatunek małego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae) zamieszkującego zachodni Meksyk. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje ją za gatunek bliski zagrożenia[3].
Podgatunki i zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia następujące podgatunki wróbliczki turkusowej wraz z ich obszarem występowania[5]:
- F. c. insularis (Ridgway, 1888) – archipelag Islas Marías;
- F. c. cyanopygius (Souancé, 1856) – zachodni Meksyk.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wróbliczka turkusowa mierzy około 13 cm oraz waży 30 g. W ubarwieniu dominuje kolor zielony. Samiec różni się od samicy niebieskoturkusową barwą na dolnej części grzbietu i kuprze. Lotki II rzędu są niebieskie. Dziób jest jasny, a oczy brązowe. Młode osobniki przypominają ubarwieniem dorosłe; u samców miejscami zielony miesza się z niebieskim[6].
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Wróbliczki turkusowe zamieszkują obszary leśne do 1400 m n.p.m.[7]
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Ptaki te żywią się owocami (między innymi figowców i jagodami) oraz nasionami traw[7].
Lęgi[edytuj | edytuj kod]
Sezon lęgowy wróbliczek turkusowych trwa od maja (na Islas Marías od czerwca[7]) do lipca. Samica składa 3 jaja, które wysiaduje przez 19 dni. Młode opuszczają gniazdo w wieku 4–5 tygodni[6].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2015 roku uznaje wróbliczkę turkusową za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened), wcześniej miała ona status gatunku najmniejszej troski (LC – least concern). Liczebność populacji, według szacunków, zawiera się w przedziale 20–50 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy. Głównym zagrożeniem dla gatunku jest nielegalny odłów z przeznaczeniem na handel[3]. Gatunek ten wymieniony jest w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Forpus cyanopygius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Mexican Parrotlet (Forpus cyanopygius). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
- ↑ a b c Forpus cyanopygius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Forpini Brereton, 1963 (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-25].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
- ↑ a b Mexican Parrotlet (Forpus cyanopygius). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-09-24]. (ang.).
- ↑ a b c Mexican Parrotlet Forpus cyanopygius. BirdLife International. [dostęp 2020-09-24]. (ang.).
- ↑ Forpus cyanopygius. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2021-11-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).