Współczynnik aktywności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Współczynnik aktywności – bezwymiarowy współczynnik pozwalający przeliczyć wielkości fizyczne o charakterze stężenia obliczane na podstawie ilości substancji i wielkości układu lub ciśnienie mierzone w sposób mechaniczny na wielkości o charakterze termodynamicznym nazywane aktywnością.

Dla układów idealnych (gaz doskonały, roztwór doskonały), w których nie występują (lub mogą być pominięte) oddziaływania pomiędzy parami cząsteczek a także w przypadku układów bardzo rozcieńczonych (niskie stężenie lub ciśnienie), współczynniki aktywności są równe jedności.

Współczynniki aktywności są z reguły oznaczane grecką literą gamma "γ", np.

gdzie:

aktywność stężeniowa (w jednostce stężenia)
stężenie (w jednostce stężenia)

gdzie:

lotność (aktywność ciśnieniowa) (Pa)
ciśnienie (Pa)

Przykładowe wartości[edytuj | edytuj kod]

Przykładowe wartości współczynnika aktywności dla chlorku sodu w roztworze ciekłej wody (podwyższone ciśnienie) są podane w tabeli[1]. W idealnym roztworze wszystkie te wartości byłyby jednością. Odchylenia mają tendencje do zwiększania się wraz ze wzrostem stężenia i temperatury (ale generalnie jest wiele wyjątków).

Molalność (mol/kg) 25 °C 50 °C 100 °C 200 °C 300 °C 350 °C
0,05 0,820 0,814 0,794 0,725 0,592 0,473
0,50 0,680 0,675 0,644 0,619 0,322 0,182
2,00 0,669 0,675 0,641 0,450 0,212 0,074
5,00 0,873 0,886 0,803 0,466 0,167 0,044

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paul Cohen, "The ASME Handbook on Water Technology for Thermal Systems", American Society of Mechanical Engineers, 1988, page 567.