Wyżni Harnaski Staw

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyżni Harnaski Staw
Starolesnianske pleso
Ilustracja
Wyżni Harnaski Staw, ponad nim Pośrednia Grań
Położenie
Państwo

 Słowacja

Region

Dolina Staroleśna, Tatry

Wysokość lustra

1986 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

0,711 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


130 m
70 m

Głębokość
• maksymalna


4,2 m

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Wyżni Harnaski Staw”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Wyżni Harnaski Staw”
Ziemia49°10′49,0″N 20°10′02,5″E/49,180278 20,167361

Wyżni Harnaski Staw (słow. Starolesnianske pleso, niem. Fuchssee, węg. Fuchs-tó) – staw położony na wysokości 1986 m n.p.m. (według niektórych źródeł 1983, 2000 m), w Dolinie Staroleśnej, w słowackich Tatrach Wysokich. Pomiary pracowników TANAP-u z lat 60. XX w. wykazują, że ma on powierzchnię 0,711 ha, wymiary 130 × 70 m i głębokość ok. 4,2 m. Jest to bezodpływowe jezioro, leżące w małej kotlince. Wyżni Harnaski Staw jest największym z grupy pięciu Harnaskich Stawów wchodzących w skład 27 Staroleśnych Stawów. Pozostałe to Niżni Harnaski Staw, Pośredni Harnaski Staw, Wyżnie Harnaskie Oko i Niżnie Harnaskie Oko.

7 maja 1969 nad północno-wschodnim brzegiem Wyżniego Harnaskiego Stawu miał miejsce wypadek – spadający śmigłowiec zabił ratownika TANAP-u.

Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Nazwy niemiecka i węgierska zostały nadane w 1901 r. i odnoszą się do Friedricha Fuchsa – geodetę i kartografa. Nazwa niemiecka została mylnie przetłumaczona jako pochodząca od nazwy zwierzęcia (niem. Fuchs = pol. lis = czes. i słow. líška), więc staw w 1918 r. nazwano Líščie pleso. Polska nazwa – Wyżni Harnaski Staw podawana jest przez Wielką encyklopedię tatrzańską. Dawniej była w użyciu również nazwa Wyżni Staw Staroleśny. Taką nazwę tego stawu podaje Józef Nyka w swoim przewodniku Tatry słowackie, obecnie jest ona uważana za nieprawidłową.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Szlak żółty – żółty szlak jednokierunkowy prowadzący ze Schroniska Téryego przez Czerwoną Ławkę do Schroniska Zbójnickiego (staw znajduje się przy szlaku, blisko Schroniska Zbójnickiego).
  • Czas przejścia ze Schroniska Téryego na przełęcz: 1:30 h
  • Czas przejścia z przełęczy do Schroniska Zbójnickiego: 1:45 h[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]