Wydeptywanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wydeptywanie[1] – rodzaj szkód wyrządzanych przez zwierzynę łowną wśród młodych drzew i roślin runa leśnego, które zlokalizowane są na szlakach wędrówek zwierząt, w ostojach lub w miejscach koncentracji (np. podczas godów). Uszkodzenia powstają w wyniku tratowania i przydeptywania racicami młodych drzew i roślin zielonych[1][2]. Występujące przegęszczenie populacji kopytnych na danym obszarze prowadzi do następujących szkód: nadmiernego spasania i zaniku poszczególnych roślin zielonych i drzewiastych oraz przyczynia się do erozji gleby szczególnie na zalesionych zboczach górskich[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Szukiel ↓, s. 11.
  2. Wydeptywanie. Encyklopedialesna.pl. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-28)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eleonora Szukiel: Wpływ presji roślinożernych ssaków na ekosystemy leśne. W: Eleonora Szukiel: Ochrona drzew przed roślinożernymi ssakami. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2001. ISBN 83-88478-22-2.