Wzgórze Kupały

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wzgórze Kupały
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Położenie

Szczecin

Pasmo

Wzgórza Warszewskie

Wysokość

46 m n.p.m.

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Kupały”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Kupały”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Kupały”
Ziemia53°27′48″N 14°35′35″E/53,463333 14,593056

Wzgórze Kupały (Wzgórze Elizy, niem. Elisenhöhe) - wzgórze w Szczecinie-Golęcinie między ul. Białogórską a ul. Marzanny. Wzgórze przecina przekop linii kolejowej nr 406 ze stalowo-drewnianą kładką łączącą obie strony. U podnóża przystanek kolejowy Szczecin Golęcino. Od południa dolina strumienia Gręziniec zajęta pod ogrody działkowe.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIII wieku okoliczne wzgórza wraz ze wsią Golęcino stały się własnością klasztoru cysterek ze Szczecina. Zakonnicy założyli na nich winnice użytkowane aż do XIX wieku. Niemiecka nazwa wzgórza - Elisenhöhe związana jest z wizytą w tym miejscu w 1821 roku cesarskiego następcy tronu Fryderyka Wilhelma IV z małżonką. Bezimienne do tego czasu wzgórze nazwano na cześć jego żony Elżbiety Ludwiki Wittelsbach. Przed II wojną światową na wzgórzu znajdowała się restauracja, ścieżki spacerowe, szlaki turystyczne i punkt widokowy na Dolinę Dolnej Odry. W czasie wojny wybudowano schron w zboczu wzgórza. Obecnie zachował się układ drzewostanu i schron. Punkt widokowy zaniedbany, w znacznym stopniu zasłonięty przez drzewa i krzewy.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]