Xuedou Zhijian

Xuedou Zhijian
雪窦智鑑
	; Mistrz chan Xuedou Zhijian
Data i miejsce urodzenia	1105 ; Chuzhou w dzisiejszej prow. Anhui
Data i miejsce śmierci	1192 ; góra Xuedou
Szkoła	szkoła caodong
Nauczyciel	Tiantong Zongjue
Następca	Tiantong Rujing
Zakon	Chan

Xuedou Zhijian (chiń. 雪窦智鑑, pinyin Xuědòu Zhìjiàn; kor. 설?지감 Sŏl? Chigam; jap. Setchō Chikan; wiet. Tuyết Đậu Trí Giám; ur. 1105, zm. 1192) – mistrz chan szkoły caodong, znany także jako Zu’an Zhijian.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Chuzhou (w dzisiejszej prowincji Anhui). Informacji o jego życiu jest niewiele.

Pewnego dnia, gdy Zhijian był jeszcze chłopcem, matka podczas mycia go zauważyła znak na jego rękach. Spytała „Co to jest?” Chłopiec odparł: „Moje ręce są jak ręce Buddy”.

Jego pierwszym nauczycielem chanu był mistrz Zhenxie Qingliao w Changlu. Następnie kontynuował naukę u ucznia Zhenxiego – Tiantonga Zongjuego, który rozpoznał go jako „wielkie naczynie Dharmy”.

Następnie mieszkał na górze Xiang, gdzie osiągnął oświecenie. Powrócił do swojego nauczyciela, który potwierdził jego przebudzenie oraz przekazał mu Dharmę szkoły caodong.

W roku 1154 Zhijian został opatem klasztoru Xizhen w pobliżu Hangzhou. Wyrecytował wtedy następujące zdania: „Czczony przez Świat miał tajemne słowo. Mahakaśjapa nie ukrywał go. Przez całą noc spadały kwiaty i miasto było skąpane w zapachu”^[1]. W 1184 r. przeniósł się na górę Xuedou, gdzie zgromadziło się wielu uczniów pragnących studiować jego nauki.

Ostatni okres życia spędził w odosobnieniu w chatce znajdującej się na wschód od klasztoru Xuedou. Jego najwybitniejszym uczniem był Tiantong Rujing.

Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.

34/7. Qingyuan Xingsi (660–740)
35/8. Shitou Xiqian (700–790) autor poematu Cantong qi
36/9. Yaoshan Weiyan (751–834) (także Yueshan)
37/10. Yunyan Tansheng (770–841)
38/11. Dongshan Liangjie (807–869) Szkoła caodong
- 39/12. Yunju Daoying (zm. 902)
  - 40/13. Tong’an Daoying (Tong’an Daopi) (bd)
    - 41/14. Tong’an Guanzhi (bd)
      - 42/15. Liangshan Yuanguan (bd)
        43/16. Dayang Jingxuan (943–1027) (także Jingyan)
        44/17. Fushan Fayuan^[2] (991–1067) (także Yunjian)
        45/18. Touzi Yiqing (1032–1083)
        46/19. Furong Daokai (1043–1118)
        47/20. Jingyin Zijue (zm. 1117) (Lumen Zijue)
        48/21. Qingzhou Yibian (1081–1149)
        49/22. Zizhou Bao (1114–1173)
        50/23. Wangshan Ti (bd)
        51/24. Wansong Xingxiu (1166–1246)
        52/25. Xueting Fuyu (1203–1275) linia Shaolin
        
        47/20. Danxia Zichun (1064–1119)
        48/21. Hongzhi Zhengjue (1091–1157) (także jako Tiantong), autor Congronglu
        
        48/21. Zhenxie Qingliao (1089–1157)
        49/22. Tiantong Zongjue (1091–1162)
        50/23. Xuedou Zhijian (1105–1192)
        51/24. Tiantong Rujing (1163–1228)
        52/25. Wuwai Yiyuan
        
        52/25/1. Dōgen Kigen (1200–1253) Japonia. Szkoła sōtō

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. s. 450.
↑
Fushan Fayuan był mistrzem chan z linii linji. Jego linia przekazu biegła od
- 11. Linji Yixuan (zm. 867)
- 12. Xinghua Cunjiang (830–925) (także Weifu)
- 13. Nanyuan Huiyong (860–930) (także Baoying)
- 14. Fengxue Yanzhao (896–973)
- 15. Shoushan Xingnian (926–993) (także Shengnian)
- 16. Shexian Guixing (bd)
- 17. Fushan Fayuan (991–1067)
W kryzysowym momencie braku wartościowego spadkobiercy (przeżył wybranych) Dayang Jingxuan zwrócił się o pomoc do mistrza Fushana Fayuana o zostanie jego spadkobiercą Dharmy. Fushan zgodził się w ten sposób szkoła caodong przetrwała i została w przyszłości przeniesiona do Japonii przez Dōgen Kigena.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Boston: Wisdom Publications, 2000, s. 518. ISBN 0-86171-163-7.

[1] Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. s. 450.

[2] Fushan Fayuan był mistrzem chan z linii linji. Jego linia przekazu biegła od
11. Linji Yixuan (zm. 867)

12. Xinghua Cunjiang (830–925) (także Weifu)

13. Nanyuan Huiyong (860–930) (także Baoying)

14. Fengxue Yanzhao (896–973)

15. Shoushan Xingnian (926–993) (także Shengnian)

16. Shexian Guixing (bd)

17. Fushan Fayuan (991–1067)
W kryzysowym momencie braku wartościowego spadkobiercy (przeżył wybranych) Dayang Jingxuan zwrócił się o pomoc do mistrza Fushana Fayuana o zostanie jego spadkobiercą Dharmy. Fushan zgodził się w ten sposób szkoła caodong przetrwała i została w przyszłości przeniesiona do Japonii przez Dōgen Kigena.

[3] 11. Linji Yixuan (zm. 867)

[4] 12. Xinghua Cunjiang (830–925) (także Weifu)

[5] 13. Nanyuan Huiyong (860–930) (także Baoying)

[6] 14. Fengxue Yanzhao (896–973)

[7] 15. Shoushan Xingnian (926–993) (także Shengnian)

[8] 16. Shexian Guixing (bd)

[9] 17. Fushan Fayuan (991–1067)

[1]

[2]