Zamek Lobkovice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek Lobkovice
Zámek Lobkovice
Ilustracja
Zamek od północnej strony
Państwo

 Czechy

Kraj

 środkowoczeski

Miejscowość

Neratovice

Typ budynku

zamek

Styl architektoniczny

barokowy

Pierwszy właściciel

Prokop Krukner

Położenie na mapie kraju środkowoczeskiego
Mapa konturowa kraju środkowoczeskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek Lobkovice”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek Lobkovice”
Ziemia50°15′06,4″N 14°32′28,7″E/50,251778 14,541306

Zamek Lobkovice – pierwotnie średniowieczna twierdza rodziny Lobkoviców, później przebudowana na renesansowy zamek w Lobkovicach, aktualnie dzielnicy Neratovic.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1403 roku, kiedy należała do praskiego mieszczanina Prokopa Kruknera. Fundator wybrał na zbudowanie pierwotnie prawdopodobnie drewnianej fortecy dogodne miejsce chronione zboczami cypla i bagnami. Jedynie od strony zachodniej twierdza znajdowała się na poziomie otoczenia, dlatego konieczne było zbudowanie sztucznego umocnienia w postaci muru i fosy. Z tej fortyfikacji zachowała się fosa przed zachodnim skrzydłem dzisiejszego zamku. Po 1403 roku właściciele Lobkovic zmieniali się bardzo szybko, dopiero w 1409 roku Mikuláš z Újezda nabył twierdzę wraz z wsią Lobkovice i dwiema innymi. Ten Mikuláš jest protoplastą czeskiej rodziny Lobkoviców. Mikuláš przystąpił do przebudowy zamku na większą gotycką - rdzeniem nowej twierdzy była trzykondygnacyjna graniastosłupowa kamienna wieża zachowana w południowym skrzydle dzisiejszego zamku. Na parterze wieży zachowało się oryginalne gotyckie sklepienie kolebkowe. Kondygnacje wieży oddzielone były od siebie jedynie belkowymi stropami. Część warowni była prawdopodobnie budynkiem mieszkalnym stojącym w miejscu dzisiejszego zachodniego skrzydła zamku. Poszczególne kondygnacje łączyły jedynie drewniane schody. Mikuláš był właścicielem twierdzy aż do śmierci w 1435 roku. Lobkovice odziedziczyli jego synowie Mikuláš i Jan Popel. W 1445 roku bracia podzielili pomiędzy siebie majątek ojca, a Lobkovice przypadły Janowi. Jan był przeciwnikiem króla czeskiego Jerzego z Podiebradów, którego wojska obległy i zdobyły twierdzę Lobkovice w 1450 roku. Już rok później Jerzy z Podiebradów zwrócił twierdzę Janowi Popelowi. Później zamek Lobkovice nabył Albrecht Jiří z Očedělic, wspomniany jako właściciel Lobkovic po raz pierwszy w 1489 roku. Zmarł jednak w następnym roku po czym zamek zmieniał właściciela kilkukrotnie w krótkim czasie aż w roku 1496 nabył go Beneš Sekera z Sedčic[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zámek Lobkovice. Hrady, zámky a tvrze. [dostęp 2020-03-21]. (cz.).