Zapalenie przymacicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zapalenie przymacicza (łac. parametritis) – zapalenie tkanki łącznej otaczającej macicę. Zaliczane jest do zapaleń narządów miednicy mniejszej[1]. Do zapalenia dochodzi w następstwie niewielkich uszkodzeń szyjki macicy, np.: poprzez rozszerzanie kanału szyjki czy podczas konizacji szyjki macicy, a w ten sposób drobnoustroje mogą infiltrować tkankę przymacicza. Zapalenie toczy się w przestrzeni pozaotrzewnowej[2].

Dla zapalenia przymacicza typowe jest tworzenie się ropni i rozprzestrzenianie się ich wzdłuż mięśnia lędźwiowego[2].

Objawy[2][edytuj | edytuj kod]

  • podwyższona temperatura
  • bóle podbrzusza
  • problemy w oddawaniu moczu (naciek zapalny może uciskać na moczowód)

U kobiet w połogu zapalenie przymacicza może przebiegać gwałtowniej z nagłym początkiem, dreszczami i gorączką septyczną.

Zapalenie przymacicza często jest chorobą towarzyszącą przy raku szyjki macicy.

W niekorzystnych przypadkach może wystąpić odmiedniczkowe zapalenie nerek czy wodonercze.

Diagnostyka[edytuj | edytuj kod]

Mogą wystąpić trudności w rozpoznaniu, ponieważ trudno je odróżnić od zapalenia przydatków[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tarek Bardawil, Broad Ligament Disorders: Overview, Disorders of the Broad Ligament, Broad Ligament Tumors [online], Medscape, 30 marca 2017.
  2. a b c d Celina Łepecka-Klusek, Pielęgniarstwo we współczesnym położnictwie i ginekologii, 2010.