Ropień
Ropień (łac. abscessus) – ostro odgraniczone zbiorowisko ropy w przestrzeni tkankowej, dające objawy bólowe.
Rodzaje ropni[edytuj | edytuj kod]
Ropień może powstać zarówno w tkankach miękkich, jak i w kościach. Specyficzne lokalizacje i rodzaje ropni:
- ropień wątroby
- ropień płuca
- ropień języka
- ropień zęba (ang. dental abscess lub tooth abscess)
- zapalenie tkanek okołowierzchołkowych
- zapalenie tkanek przyzębia
- ropień dziąsła (ang. gingival abscess)
- ropień przyzębia (ang. periodontal abscess)
- ropień okołokoronowy (ang. pericoronal abscess)
- połączone zmiany periodontalno-endodontyczne (ang. combined periodontic-endodontic lesions)
- ropień mózgu
- ropień podprzeponowy
- ropień Brodiego
- zapalenie wyrostka sutkowatego
Przyczyny[edytuj | edytuj kod]
Przyczyną ropnia jest zakażenie mieszane spowodowane gronkowcami i beztlenowcami. Ropa powstaje na skutek rozpuszczenia mas martwiczych oraz bakterii przez granulocyty i makrofagi, które następnie same ulegają lizie doprowadzając do uwolnienia do otoczenia aktywnych form enzymów proteolitycznych.
Objawy[edytuj | edytuj kod]
Gdy znajduje się w pobliżu powłok ciała rozpoznaje się go po bólu, zaczerwienieniu i uciepleniu a także po objawie chełbotania (wyczuwa się pod palcami przesuwanie się płynu).
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Samoistne wyleczenie ropnia należy do rzadkości. Może on opróżnić się samoistnie na zewnątrz przez martwiczy odcinek skóry bądź błony śluzowej lub do światła jelita w przypadku ropnia brzucha. Zasadniczym leczeniem ropnia jest nacięcie i założenie drenów i sączka by umożliwić odpływ ropy. Niekiedy podawanie jednocześnie leków przeciwbakteryjnych (np. pochodnych penicyliny i metronidazolu) może prowadzić do wyleczenia ropnia.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wojciech Noszczyk: Chirurgia repetytorium. Warszawa: PZWL, 2009. ISBN 978-83-200-3843-9.
- Jan Fibak (red.): Chirurgia. Warszawa: PZWL, 1996. ISBN 83-200-2012-3.
