Zdzisław Spieralski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zdzisław Grzegorz Spieralski (ur. 9 maja 1927, zm. 26 lutego 1983) – dziennikarz, redaktor i historyk wojskowy. Studiował historię na Uniwersytecie Łódzkim. Doktorat w 1963 na UW. Od 1949 roku pracował jako dziennikarz, od 1972 pracownik naukowy w Instytucie Historii PAN. Zajmował się historią wojskowości polskiej XV-XVII wieku.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Awantury mołdawskie, Warszawa: Wiedza Powszechna 1967.
  • Bitwa pod Koronowem 10 X 1410, Bydgoszcz 1961.
  • Jan Tarnowski 1488-1561, Warszawa: Wydawnictwo MON 1977.
  • Jan Zamoyski, Warszawa: Wiedza Powszechna 1989.
  • Kampania obertyńska 1531 roku, Wydawnictwo MON 1962.
  • Stefan Czarniecki Pogromca Szwedów, Wydawnictwo MON 1953 (współautor: Zbigniew Kuchowicz).
  • Stefan Czarniecki 1604-1665, Warszawa: Wydawnictwo MON 1974.
  • W walce z najazdem szwedzkim 1655-1660, Warszawa: Wydawnictwo MON 1956 (współautor: Zbigniew Kuchowicz oraz Marian Krwawicz).
  • Wypisy źródłowe do historii polskiej sztuki wojennej: Polska sztuka wojenna w latach 1563-1647, oprac. Z. Spieralski, Jan Wimmer.
  • Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Tom I - do roku 1648, Wydawnictwo MON (jeden ze współautorów).
  • Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Tom II - od roku 1648 do 1864, Wydawnictwo MON (jeden ze współautorów).
  • 500 zagadek o dawnym wojsku polskim, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1977.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]