Zenon Kohut
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1944 |
| doktor filozofii | |
Zenon Jewhen Kohut, ukr. Зенон-Євген Когут, ang. Zenon Eugene Kohut (ur. 18 stycznia 1944 w Janowie) – kanadyjski historyk pochodzenia ukraińskiego, członek rady naukowej czasopisma Ukrajinśkyj istorycznyj żurnał (Ukraińskie Czasopismo Historyczne), doctor honoris causa Charkowskiego Uniwersytetu Narodowego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu II wojny światowej jego rodzice wyemigrowali, jako uchodźcy polityczni, do Stanów Zjednoczonych i zamieszkali w Filadelfii, gdzie później Kohut studiował w La Salle College (licencjat, kierunek humanistyczny 1966) i na Uniwersytecie Pensylwanii (magister, kierunek humanistyczny, 1970, doktorat 1975). Po stworzeniu Harvard Ukrainian Research Institute (HURI), redagował jej Minutes of the Seminar in Ukrainian Studies… and Recenzija: A Review of Soviet Ukrainian Scholarly Publications (1971–1975). W latach 1973–1975 i 1977–1978 Kohut był pracownikiem naukowym w HURI and Harvard University’s Russian Research Center. Uczył historii rosyjskiej i ukraińskiej na Uniwersytecie Pensylwanii (1975–1976), Uniwersytecie Michigan (1979–1980), Uniwersytecie Yale i w Harvard Ukrainian Summer Institute, zanim został redaktorem amerykańskiej Bibliografii Europy Wschodniej i Sowietów (1980–1984), starszym analitykiem w Bibliotece Kongresu (1984–1989), analitykiem ds. polityki radzieckiej w Departamencie Obrony Stanów Zjednoczonych (1990–1992). Od 1992 do 2014 Kohut pracował na Uniwersytecie Alberty w Kanadyjskim Instytucie Studiów Ukraińskich (CIUS) jako pierwszy szef Stasiuk Program for the Study of Contemporary Ukraine i redaktor Journal of Ukrainian Studies (1990–1992). Był długoletnim dyrektorem Instytutu Studiów Ukraińskich (1993–2012); badał rozwój działalności przedsiębiorstw i inwestowania na Ukrainie, zwłaszcza przez Program for the Study of Eastern Ukraine, który założył w 1998.
Kohut jest uznanym ekspertem w dziedzinie historii Kozaków, zwłaszcza hetmanatu w XVIII wieku[1].
Ważne prace naukowe[edytuj | edytuj kod]
- Russian Centralism and Ukrainian Autonomy: Imperial Absorption of the Hetmanate, 1760s–1830s (1988)
- Making Ukraine: Studies on Political Culture, Historical Narrative, and Identity (2011)
- Historical Dictionary of Ukraine (The Scarecrow Press, 2005, współautor)[2]
- Myts old and new the Haidamak movement and the Kolivschyna 1768 in recent historiography (1997)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kohut, Zenon
- ↑ Зенон Когут. [dostęp 2017-01-04] (ukr.)
- ↑ Tadeusz Srogosz, Stosunki polsko-ukraińskie podczas panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego w historiografii polskiej w XIX i pierwszej połowie XX wieku, s. 36. [dostęp 2017-01-04]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- В. Кравченко, Когут Зенон [w:] Енциклопедія історії України : у 10 т. / редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. ; Інститут історії України НАН України. T. 4 : Ка – Ком. К. : Наук. думка, 2003, s. 339. ISBN 978-966-00-0692-8. [dostęp 2017-01-04] (ukr.)
- Р. Сенькусь, Когут Зенон-Євген [w:] Енциклопедія сучасної України : у 30 т. / ред. кол. І. М. Дзюба [та ін.] ; Національна академія наук України, Наукове товариство імені Шевченка, Координаційне бюро енциклопедії сучасної України НАН України. T. 13 : Киї – Кок. К., 2013, s. 589. ISBN 978-966-02-6814-2. [dostęp 2017-01-04] (ukr.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kohut, Zenon in the Internet Encyclopedia of Ukraine. [dostęp 2017-01-04] (ang.)