Zespół grobowców Goguryeo
38°51′47″N 125°24′54″E/38,863056 125,415000| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 Grobowiec Dongmyeonga w Pjongjangu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
(i)(ii)(iii)(iv) |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Azja i Pacyfik |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
2004 |
Położenie na mapie Korei Północnej  | |
| 38°51′47″N 125°24′54″E/38,863056 125,415000
| |
Zespół grobowców Goguryeo – zespół grobowców zbiorowych i 30 grobów indywidualnych z okresu późnego królestwa Goguryeo na terenie Korei Północnej, uznawanych za miejsca spoczynku władców, ich rodzin oraz arystokracji.
W 2004 roku zespół grobowców Goguryeo został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Grobowce znajdują się w północnej części Półwyspu Koreańskiego na terenie Korei Północnej, w okolicach Pjongjangu, w prowincjach P'yŏngan Południowy i Hwanghae Południowe[1]. Zostały wzniesione w okresie późnego królestwa Goguryeo, jednego z Trzech Królestw Korei, w okresie I–VII w.[2]. Ściany wielu grobowców zdobią barwne malowidła[2]. Z ponad 10 tys. wszystkich grobowców z okresu Goguryeo odkrytych na terenie Chin i Korei Północnej, jedynie ok. 100 jest zdobionych malowidłami, a 90 z nich znajduje się na terenie Korei[3]. Uznaje się je za miejsca spoczynku władców królestwa Goguryeo, członków ich rodzin i arystokracji[2]. Malowidła to portrety ludzi, bóstw i scenek rodzajowych[3]. Jest to jedno z nielicznych świadectw kultury Goguryeo[3].
Najstarsze grobowce pochodzą z okresu I–III w., składają się z jednej skromnej komnaty, do której składano zmarłego, a nad którą wznoszono piramidalny kopiec z kamieni[3]. Te najstarsze groby lokowano w pobliżu rzek i strumieni[3]. Kolejne pochodzą z okresu III–IV w. – są to kamienne komnaty grobowe nakryte kurhanami z ziemi[3]. Późniejsze wznoszono już z przedsionkami i niszami, zdobiono je malowidłami – portretami osób spoczywających w grobie, scenami z życia codziennego i motywami dekoracyjnymi[3]. W okresie IV–VI w. grobowce miały już dwie komnaty, a malowidła je zdobiące przestawiały również bóstwa i zwierzęta mityczne[3]. Od VI do VII w. wszystkie grobowce miały jedną komnatę i kurhan z wejściem od strony południowej[3].
W 2004 roku grobowce zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].
Lista grobowców[edytuj | edytuj kod]
Poniższa tabela przedstawia grobowce Goguryeo wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1]:
- Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;
- Grobowiec – polskie tłumaczenie nazwy;
- Położenie – wieś, dzielnica, miasto, prowincja; współrzędne geograficzne;
- Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b UNESCO: World Heritage Scanned Nomination: Complex of Koguryo Tombs. [dostęp 2018-07-21]. (ang.).
- ↑ a b c d UNESCO: Complex of Koguryo Tombs. [dostęp 2018-07-21]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i UNESCO: Safeguarding Koguryo Tombs & Mural Paintings in the Democratic People's Republic of Korea. 2015–06–02. [dostęp 2018-07-21]. (ang.).