Zizhou Chuji
| Data i miejsce urodzenia |
648 lub 669 |
|---|---|
| Data śmierci |
734 lub 736 |
| Szkoła | |
| Nauczyciel | |
| Następca | |
| Zakon |
Zizhou Chuji (chiń. 淄州處寂; pinyin Zīzhōu Chùjì; kor. 치주처적 Ch’iju Ch'ŏjŏk; jap. Shishū Shojaku; ur. 648 lub 669, zm. 734 lub 736) – mistrz chan ze szkoły „jingzhong”, wliczany także do linii przekazu szkoły „baotang”.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z dystryktu Foucheng w Mianzhou. Jego rodzinne nazwisko to Tang i sam Chuji mówił o sobie „mnich Tang”. Jego rodzina od wielu pokoleń była konfucjańska. Chuji studiował klasykę konfucjańską. Gdy miał 10 lat zmarł jego ojciec[1]. Miał podobno prawie 7 stóp wysokości.
Wiadomo, że został zaproszony na dwór cesarski jednak po jakimś czasie udał się do klasztoru Dechun w Syczuanie, gdzie nauczał przez 20 lat. Zachowały się świadectwa, że jego nauki zawierały elementy nauk Czystej Krainy.
4 miesiąca 24 roku okresu kaiyuan, czyli w roku 736, posłał w tajemnicy swojego służącego Wanga Huanga z wezwaniem do Jingzhonga Wuxianga z Korei. Po jego przybyciu wręczył mu szatę kaśaja i powiedział: „Ta szata jest szatą weryfikacji patriarchalnego mistrza Bodhidharmy. Zetian przekazała ją czcigodnemu Shenowi, czcigodny Shen dał ją mnie, a ja z kolei wręczam ja tobie. Musisz uważać na siebie. Idź i znajdź dobrą górę i zostań tam”. Nauki Wuxianga przewyższyły później nauki nauczyciela[a][2].
Jeden z jego uczniów – Chengyuan – został później wybitnym nauczycielem Szkoły Czystej Krainy.
27 dnia piątego miesiąca 736 roku powiedział swoim mnichom „Nie pozostanę długo” i około północy zmarł nagle w pozycji siedzącej.
Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.
- 28/1. Bodhidharma (zm. 543?)
- 29/2. Sengfu pierwszy uczeń Bodhidharmy
- 29/2. Daoyu
- 29/2. Zongchi (Dharani) (mniszka)
- 29/2. Dazu Huike (487–594)
- 30/3. Baoyue mistrz chan
- 30/3. Sengna (bd)
- 30/3. Xiang (bd) świecki
- 30/3. Huiman
- 30/3. Huaxian świecki
- 30/3. Jianzhi Sengcan (zm. 606)
- 31/4/1. Vinītaruci (zm. 594) przeniósł nauki chan do Wietnamu; szkoła vinītaruci
- 31/4. Dayi Daoxin (579–651)
- 32/5. Huangmei Lang mistrz chan
- 32/5. Jingzhou Faxian
- 32/5. Shuzhou Fazang
- 32/5. Fajing
- 32/5. Niutou Farong (594–657) szkoła niutouzong
- 32/5/1. Pŏmnang Korea – wprowadzenie chanu (kor. sŏn)
- 32/5. Daman Hongren (601–674)
- 33/6. Yuquan Shenxiu (606–706)(także Datong) szkoła północna stopniowego oświecenia.
- 33/6. Zizhou Zhishen (609–702) szkoła Jingzhong
- 33/6. Lao’an Hui’an[b] (580–707) szkoła laomu an heshang
- 33/6. Daoming (bd) (także Huiming)
- 33/6. Dajian Huineng (638–713)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niektóre teksty wspominają, że patriarchalną szatę od cesarzowej Wu Zetian otrzymał właśnie Chuji, a nie Zizhou Zhishen.
- ↑ Zutang ji umiejscawia go w linii przekazu patriarchów jako ucznia Piątego Patriarchy Damana Hongrena. Inne teksty podają, że był uczniem Drugiego Patriarchy Huike. Najpewniej jednak nie był związany w ogóle z Patriarchami. Jego chan był zupełnie niezależną linią przekazu Dharmy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Heng-ching Shih: The Syncretism of Ch’an and Pure Land Buddhism. New York: Peter Lang, 1992, s. 278. ISBN 0-8204-1681-9.
- Wendi L. Adamek: The Mystique of Transmission on an Early Chan History and Its Context. New York: Columbia University Press, 2007, s. 578. ISBN 978-0-231-13664-8.