Zofia Kalińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Kalińska
Data urodzenia

1931

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 2018
Kraków

Zawód

aktorka, reżyser, pedagog

Zofia Kalińska (ur. 1931, zm. 19 kwietnia 2018[1] w Krakowie) – polska aktorka i reżyserka teatralna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1955 ukończyła studia na PWST w Krakowie. W latach 1958–1975 współpracowała z Tadeuszem Kantorem i jego Teatrem Cricot 2, co zaowocowało takimi rolami jak Kurka Wodna w sztuce St.I. Witkiewicza pod tymże tytułem, Zofia z Abencerrage’ów Kremlińska w „Nadobnisiach i Koczkodanach” Witkacego, Izia Prostytutka-Lunatyczka w „Umarłej klasie”[2] (1975, wersja zarejestrowana w filmie Andrzeja Wajdy „Umarła klasa”).

W 1984 roku utworzyła swój autorski Teatr „Akne”[3].

Jako aktorka współpracowała z Krystianem Lupą. W Teatrze w Jeleniej Górze zagrała gościnnie tytułową rolę w „Matce” S. Przybyszewskiego (1979) i Madame Morte w autorskim spektaklu Lupy pt. „Kolacja” (1980). Gościnnie wystąpiła jako matka w angielskim przedstawieniu „Blood Wedding” F.G. Lorki w reż. Nigela Jamiesona (Odyssey Theatre) oraz w filmie J. Rosenfelda „Doors of Memory”.

Pochowana została w Alei Zasłużonych na Cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kwatera CIX-1-1)[4].

Grób Zofii Kalińskiej na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie

Role teatralne[edytuj | edytuj kod]

Zagrała wiele ról na scenach polskich teatrów, w tym:

  • Hero w „Wiele hałasu o nic” W. Szekspira, w reżyserii Jerzego Uklei, 1958, Teatr Powszechny w Łodzi;
  • Pani Twardowska w „Panu Twardowskim” w reżyserii Marii Billiżanki, 1961, Teatr Rozmaitości, Kraków;
  • Barbara Radziwiłłówna (rola tytułowa) w „Barbarze Radziwiłłównie” A. Felińskiego, w reż. Haliny Gryglaszewskiej, 1964, Teatr Rozmaitości, Kraków;
  • Pani Soerensen w „Niemcach Leona Kruczkowskiego, 1968, Teatr Rozmaitości w Krakowie;
  • Balladyna (rola tytułowa) w „Balladynie” J. Słowackiego w reżyserii Mieczysława Górkiewicza, scenografia Tadeusz Kantor, 1974, Teatr Bagatela w Krakowie;
  • Anna-Królowa w „Narkomanach” I. Iredyńskiego, 1976, Teatr Bagatela w Krakowie;
  • Dockdaisy w „Karierze Artura Ui" B. Brechta w reżyserii Mieczysława Górkiewicza, 1973, Teatr Bagatela w Krakowie;
  • Podstolina w „Zemście" A. Fredry w reż. Mieczysława Górkiewicza, 1973 i 1977, Teatr Bagatela w Krakowie;
  • Eleonora w „Tangu" Sławomira Mrożka, w reż. Mieczysława Górkiewicza, 1979, w Teatrze Bagatela w Krakowie;
  • Wanda Okońska w spektaklu „Matka" wg Stanisława Przybyszewskiego w reż. Krystiana Lupy, 1979, Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze;
  • Ubica w „Ubu” A.Jarry’ego w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego, 1981, Teatr STU w Krakowie;
  • Aniela w „Ślubach panieńskich” A. Fredry;
  • Zuzanna w „Weselu Figara” Beaumarchais,
  • Laura w „Przedwiośniu” według S. Żeromskiego;
  • rola w spektaklu „Andromacha” Racine’a;
  • rola w „Powrocie mamy” M. Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej.

Zrealizowane spektakle[edytuj | edytuj kod]

  • „Szklana menażeria” T.Williamsa (1986, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie)[5]
  • „Pokojówki” J. Geneta (1986, reżyseria i rola Pani, Teatr Akne; 1989 reżyseria Teatr Polski we Wrocławiu),
  • „Nominate Filiae” (scenariusz autorski zrealizowany we współpracy z międzynarodową fundacją teatralną Magdalena Project, 1988),
  • „Plaisirs d’Amour” według listów Abelarda i Heloizy oraz „Salome” Oskara Wilde’a (1990, spektakl miał dwie wersje, polską i angielską we współpracy z „Meeting Ground Theatre”, Nottingham)[6],
  • „Wyprzedaż kobiet demonicznych” według Witkacego (1996, we współpracy z Meeting Ground Theatre),
  • „Małe Requiem dla Kantora” (we współpracy z kwartetem „Ariel”, jako teatr „Ariel”),
  • „Noc wielkiego sezonu” według B. Schulza,
  • „If I am Medea”/ „Czy jestem Medeą?” autorski monodram grany w dwóch wersjach językowych angielskiej i polskiej[7].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • spektakl autorski „Plaisirs d’Amour” został nagrodzony Edinburgh Festival Fringe First 1991.
  • Spektakl „Małe Requiem dla Kantora” otrzymał Edinburgh Festival Fringe First w 1998 roku jako spektakl autorski, zaś w 2000 roku został uhonorowany na tym słynnym festiwalu nagrodą Total Theatre Award 2000 (za najlepszy spektakl). Autorem muzyki do spektaklu jest Bartosz Chajdecki[8], kompozytor i twórca muzyki filmowej i teatralnej, w tym filmu „Czas honoru”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Kalińska : Nekrologi. nekrologi.net, 25 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-25].
  2. Teatr im. Juliusza Słowackiego - Odeszła Zofia Kalińska [online], teatrwkrakowie.pl [dostęp 2023-01-31] (pol.).
  3. Anna Stafiej, Dariusz Kosiński, Kraków teatralny – teatry Krakowa, Kraków 2000, s.69, ISBN 83-7124-117-8.
  4. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Zofia Kalińska. rakowice.eu. [dostęp 2021-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
  5. Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [online], www.e-teatr.pl [dostęp 2017-11-20].
  6. Joyce McMillan, Plaisirs d'amour, "The Guardian", 14 sierpnia 1991.
  7. Minty Donald, If I Am Medea, Demarco Foundation, Makings of a best cellar, "The Herald", 21 VIII 1996.
  8. zob.: BARTOSZ CHAJDECKI, WYWIAD RZEKA Z KOMPOZYTOREM, 7 maja 2010: "Wywiad rzeka z Bartoszem Chajdeckim, autorem m.in. muzyki do filmu „Czas honoru”, http://www.soundtracks.pl/index.php?op=showID=1181; wywiad przeprowadził Adam Krysiński

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]