Zurab Sanaja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zurab Sanaja
Pełne imię i nazwisko

Zurab Władimirowicz Sanaja

Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1968
Stawropol

Wzrost

184 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Maszuk Piatigorsk
SzISP Stawropol
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1985–1986 Nart Czerkiesk 12 (-?)
1988–1991 Maszuk Piatigorsk 86 (-?)
1992 Asmarał Kisłowodzk 14 (-17)
1992–1994 Dinamo Stawropol 37 (-41)
1995–1997 Paniliakos AO 11 (-?)
1998–1999 Bałtika Kaliningrad 35 (-39)
2000–2001 Sokoł Saratów 0 (-0)
2001 Fakieł Woroneż 11 (-21)
2002–2003 Mietałłurg Lipieck 35 (-18)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2005–2006 Bałtika Kaliningrad (asystent)
2007 Łucz-Eniergija Władywostok (asystent)
2008–2009 Bałtika Kaliningrad
2009–2010 Żemczużyna Soczi (dyrektor sportowy)
2010 Żemczużyna Soczi
2010 Żemczużyna Soczi (dyrektor sportowy)
2011 Żemczużyna Soczi (asystent)
2013 Akżajyk Orał
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Zurab Władimirowicz Sanaja, ros. Зураб Владимирович Саная (ur. 15 kwietnia 1968 w Stawropolu, Rosyjska FSRR, ZSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski. Znany radziecki bramkarz Walter Sanaja - jego daleki krewny.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Sportowej Maszuk Piatigorsk oraz Internatu Sportowego w Stawropolu. W 1985 roku rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Nart Czerkiesk. W 1988 został piłkarzem klubu Maszuk Piatigorsk. Po organizowaniu pierwszych niepodległych mistrzostw Rosji sezon 1992 rozpoczął w Asmarału Kisłowodzk, a już latem przeniósł się do Dinama Stawropol. W 1995 wyjechał do Grecji, gdzie bronił barw klubu Paniliakos AO. W 1998 roku powrócił do ojczyzny i potem występował w zespołach Bałtika Kaliningrad, Sokoł Saratów, Fakieł Woroneż i Mietałłurg Lipieck. W 2003 zakończył karierę piłkarską[1].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. Ukończył studia w Instytucie Pedagogicznym w Stawropolu. Najpierw od 2005 pomagał trenować kluby Bałtika Kaliningrad i Łucz-Eniergija Władywostok. Od 2008 do 29 maja 2009 prowadził samodzielnie Bałtikę Kaliningrad. Od 29 listopada 2009 pracował w klubie Żemczużyna Soczi na stanowisku dyrektora sportowego klubu, a 1 sierpnia 2010 po dymisji Olega Wasilenki stał na czele klubu. Jednak 27 września 2010 w klubie padła decyzja przywrócić na stanowisko głównego trenera Olega Wasilenka. W 2011 pomagał trenować klub, dopóki nie został rozformowany. W 2013 prowadził kazachski Akżajyk Orał.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ФУТБОЛРЕВЮ - Наши греки. [dostęp 2017-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]