Zygmunt Wisłouch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Wisłouch
Szumski
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1918
Stanisławów

Data śmierci

12 kwietnia 2005

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Jednostki

pluton 230 9 kompanii dywersyjnej Obwodu Żoliborz AK

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941)

Zygmunt Wisłouch ps. „Szumski" (ur. 3 sierpnia 1918 w Stanisławowie[1][2], zm. 12 kwietnia 2005) – polski dowódca plutonu, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława i Heleny. Od jesieni 1943 jako plutonowy podchorąży, dowódca plutonu 229, zaś od 1944 plutonu 230 9 kompanii dywersyjnej Obwodu Żoliborz AK.

Od 1 sierpnia 1944 uczestnik powstania warszawskiego w Zgrupowaniu „Żniwiarz”. 3 sierpnia, jako dowódca plutonu został ciężko ranny. Ponownie objął dowództwo 28 sierpnia, które pełnił do 29 września, gdy znów został ranny. 27 września 1944 z rozkazu Dowódcy AK mianowany podporucznikiem czasu wojny. Po kapitulacji przebywał w niewoli. Z rozkazu dowódcy AK z dnia 30 września 1944, był odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari[1], oraz Krzyżem Walecznych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J. Kreusch, A. K. Kunert, T. Labuszewski (oprac.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. IV. Warszawa: 1997, s. 140.
  2. a b Zygmunt Wisłouch, [w:] Powstańcze Biogramy [online], Muzeum Powstania Warszawskiego [dostęp 2021-03-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Kreusch, A. K. Kunert, T. Labuszewski (oprac.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. IV. Warszawa: 1997.