Salinoszczurek argentyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salinoszczurek argentyński
Tympanoctomys loschalchalerosorum[1]
(Mares, Braun, Barquez & Diaz, 2000)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

jeżozwierzowce

Infrarząd

jeżozwierzokształtne

Nadrodzina

Octodontoidea

Rodzina

koszatniczkowate

Rodzaj

wiskaczoszczur

Gatunek

salinoszczurek argentyński

Synonimy
  • Salinoctomys loschalchalerosorum Mares, Braun, Barquez & Diaz, 2000
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Salinoszczurek argentyński[3] (Tympanoctomys loschalchalerosorum) – wymierający gatunek gryzonia z rodziny koszatniczkowatych. Jest krytycznie zagrożony wyginięciem[2].

Salinoszczurek argentyński występuje na mikroskopijnym terenie ok. 26km na południowy zachód od miasta Quimilo w departamencie Chamical, w prowincji La Rioja w Argentynie[4]. Mieszka na wysokości ok. 581 m n.p.m. Żywi się halofitami. Nazwa rodzaju octodon (ośmio-, czy raczej ósemkowo zębny) - do którego należy S.loschalchalerosorum - jest związana z ukształtowaniem trzonowców, które w przekroju mają kształt cyfry '8'.

W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę salinoszczurek argentyński, a dla rodzaju tych gryzoni zaproponowano nazwę salinoszczurek[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tympanoctomys loschalchalerosorum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Tympanoctomys loschalchalerosorum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Salinoctomys loschalchalerosorum. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 6 kwietnia 2010]