Świnicka Szczerbina Niżnia
 Dwa wierzchołki Świnicy i Świnicka Szczerbina Niżnia. Widok ze zboczy Kasprowego Wierchu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2278 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty |
Świnica SE, Świnica NW |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′11,3″N 20°00′35,0″E/49,219806 20,009722
| |
Świnicka Szczerbina Niżnia (niem. Untere Seealmkerbe, słow. Nižná svinicová štrbina, węg. Alsó-Svinicai-oromrés[1]) – przełęcz na wysokości 2278 m n.p.m. pomiędzy dwoma wierzchołkami Świnicy w grani głównej Tatr Wysokich. Przebiega przez nie granica polsko-słowacka. Wierzchołki te znajdują się w odległości 85 m od siebie (w prostej linii)[2]. Jeden z nich, niższy, znajdujący się na północny zachód od przełęczy to tzw. „wierzchołek taternicki”. Ma wysokość 2291 m i nie prowadzi na niego szlak turystyczny. W kierunku południowo-wschodnim od przełęczy znajduje się drugi, wyższy wierzchołek (2301 m), zwany „turystycznym”, gdyż prowadzi na niego szlak turystyczny. Szlak ten (czerwony z Kasprowego Wierchu do przełęczy Zawrat i dalej Orlą Percią) nie prowadzi jednak przez Świnicką Szczerbinę Niżnią, lecz przez inną przełęcz Świnicką Szczerbinę Wyżnią. Spod Świnickiej Szczerbiny Niżniej opada natomiast Żleb Blatona, którego przecina szlak turystyczny na Świnicę[3].
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Orla Perć. Mapa 1: 5 000, Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-42-X.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.