Szablon:Dobry artykuł/archiwum/2018/08
Aktualnie na stronie głównej
Szarcz – jezioro położone na Pojezierzu Lubuskim w Bruździe Zbąszyńskiej, w województwie lubuskim, na północno-zachodnim krańcu wsi Pszczew. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej Międzyrzecz-Międzychód. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim ciekiem na północ poprzez jeziora Białe, Czarne oraz Lubikowskie, aż do Warty. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze Pszczewskiego Parku Krajobrazowego oraz na obszarach chronionych w ramach programu Natura 2000. Czytaj więcej…
Archiwum ekspozycji dobrych artykułów
Archiwum artykułów, które zostały umieszczone na stronie głównej w rubryce Dobry Artykuł.
2008:
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2009:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2010:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2011:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2012:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2013:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2014:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2015:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2016:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2017:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2018:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2019:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2020:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2021:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2022:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2023:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
1 sierpnia[edytuj kod]
Kanał – polski film wojenny z 1956 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy, poświęcony tematowi powstania warszawskiego. Film, oparty na opowiadaniu Jerzego Stefana Stawińskiego i zrealizowany według jego scenariusza, ukazuje jeden z końcowych epizodów walk powstańczych w Warszawie. Akcja filmu oparta jest na autentycznej historii plutonu Armii Krajowej, który w obliczu nieuchronnej klęski powstania warszawskiego próbował ewakuować się z Mokotowa do Śródmieścia podziemnymi kanałami ściekowymi. Pierwotnie odrzucony przez krytyków za przedstawienie powstańców w tonie antyheroicznym, Kanał dzięki projekcji na Festiwalu w Cannes w 1957 roku zdobył Srebrną Palmę ex aequo z Siódmą pieczęcią Ingmara Bergmana, co wpłynęło na jego późniejszą rehabilitację. Film Wajdy jest współcześnie uznawany za początek polskiej szkoły filmowej, która wchodziła w polemiczny dialog z polską publicznością w sprawie spuścizny po II wojny światowej. Ponadto, Kanał zainicjował krytyczne spojrzenie na heroiczne mity powstańcze, które pogłębił Andrzej Munk w filmie Eroica z 1958 roku.
2 sierpnia[edytuj kod]
Wojna trzynastoletnia – stoczona w latach 1454–1466 wojna między państwem zakonu krzyżackiego a Koroną Królestwa Polskiego, rozpoczęta na skutek poparcia przez Polskę powstania Związku Pruskiego – organizacji grupującej średnią szlachtę i mieszczan, kierowanej przez patrycjat Gdańska, Torunia, Elbląga oraz Chełmna – przeciwko zakonowi krzyżackiemu. Związkowcy zdobyli wszystkie miasta i zamki krzyżackie, poza stolicą Malborkiem oraz Chojnicami. Klęska wyprawy polskiego pospolitego ruszenia, w starciu ze złożoną z czeskich i niemieckich najemników armią Zakonu w bitwie pod Chojnicami we wrześniu 1454 roku rozpoczęła krzyżacką kontrofensywę, w wyniku której Zakon odbił większość miast i twierdz, wraz ze zdobytym ostatecznie 14 lipca 1455 roku Królewcem. Brak pieniędzy na dalsze finansowanie wojsk najemnych zatrzymał postępy kontrofensywy kierowanego przez wielkiego mistrza Ludwiga von Erlichshausen Zakonu, a niespłacenie wierzytelności wobec krzyżackich wojsk zakończyło się sprzedażą 8 czerwca 1457 roku twierdzy w Malborku królowi polskiemu Kazimierzowi IV. Wojna trzynastoletnia przyspieszyła proces rozkładu zakonu krzyżackiego, pozwoliła polskiej szlachcie uzyskać daleko idące przywileje i decydującą rolę w Królestwie Polskim kosztem osłabienia mieszczaństwa oraz doprowadziła do emancypacji Gdańska i stworzyła podstawy szybkiego rozwoju tego miasta.
3 sierpnia[edytuj kod]
_Photograph_By_Shantanu_Kuveskar.jpg)
Kraska orientalna – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krasek. Występuje w południowej Azji i, częściowo, na Bliskim Wschodzie, głównie u wybrzeży Zatoki Perskiej. Są to średniej wielkości ptaki o długości ciała 30–34 cm i masie 166–176 g. Ciemię niebieskawe, grzbiet brązowy, sterówki oraz skrzydła fioletowo-lazurowe – bardzo charakterystyczne podczas lotu. Gardło różowawe. Na piersi widnieją wyraźne białe pasy. Środowisko życia tych ptaków stanowią wszelkiego rodzaju zadrzewione tereny – świetliste lasy, przecinki, obszary rolnicze, pobliża domostw, zagajniki, plantacje. Trzon ich pożywienia stanowią bezkręgowce, a w szczególności chrząszcze, które stanowią nawet połowę wszystkich ofiar. Pozostałymi są między innymi prostoskrzydłe, pluskwiaki, błonkoskrzydłe oraz inne owady. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje kraskę orientalną za gatunkiem najmniejszej troski. Dla człowieka są to ptaki pożyteczne ze względu na redukcję szkód czynionych w uprawach przez owady.
4 sierpnia[edytuj kod]
Solaris Urbino 12 – niskopodłogowy autobus miejski z serii Solaris Urbino produkowany od 1999 roku przez polskie przedsiębiorstwo Solaris Bus & Coach S.A. w Bolechowie-Osiedlu. W latach 1999–2002 produkowano I generację modelu, od 2002 roku rozpoczęto produkcję II generacji, nie obejmowała ona jednak wielu zmian technicznych i stylistycznych. Te wprowadzono w 2004 roku wraz z premierą III generacji, która z kolei została zastąpiona przez IV generację zaprezentowaną w 2014 roku. Produkowane są także wersje z napędem gazowym, hybrydowym lub elektrycznym, a także trolejbus Solaris Trollino 12. W ofercie jest także podmiejska wersja niskowejściowa Urbino 12 LE. Solaris Urbino 12 II generacji zajął drugie miejsce w konkursie o tytuł Autobusu Roku 2005. Był pierwszym polskim autobusem miejskim, który ubiegał się o ten tytuł. Solaris Urbino electric IV generacji jako pierwszy w historii autobus elektryczny otrzymał nagrodę Autobus Roku 2017.
5 sierpnia[edytuj kod]
Marilyn Monroe – amerykańska aktorka, modelka, piosenkarka i producentka filmowa, gwiazda filmowa, ikona kultury popularnej oraz seksbomba lat 50. i 60. XX wieku. American Film Institute umieścił ją na szóstym miejscu na liście największych aktorek wszech czasów. Monroe zaczęła swoją karierę jako pin-up girl. Później trafiła do świata filmu, gdzie pracowała dla 20th Century Fox i Columbia Pictures. W 1951 roku związała się z wytwórnią Fox, po czym wkrótce zyskała popularność dzięki filmom Małpia kuracja, Niagara, Mężczyźni wolą blondynki czy Słomiany wdowiec. Zasłynęła z ról stereotypowych blondynek, ale wcielała się również w postacie bardziej złożone i dramatyczne. W 1955 roku. studiowała aktorstwo metodyczne w Actors Studio u Lee Strasberga i założyła własną wytwórnię Marilyn Monroe Productions. Za rolę Elsie w Księciu i aktoreczce otrzymała nagrody David di Donatello oraz Crystal Star Award, a za rolę Sugar Kane Kowalczyk z Sandusky w Pół żartem, pół serio uhonorowano ją Złotym Globem. Życie prywatne Monroe było pełne perturbacji. Aktorka zmagała się z uzależnieniami i problemami psychicznymi. Film Skłóceni z życiem był ostatnim w jej karierze, którą przerwała nieoczekiwana śmierć 5 sierpnia 1962 roku.
6 sierpnia[edytuj kod]
Received Pronunciation – wymowa i akcent standardowego języka angielskiego używanego w Anglii. Stosunek języka standardowego do dialektów jest zbliżony do istniejącego w innych językach europejskich. Choć RP nie jest w żaden sposób uprzywilejowany, czynniki socjolingwistyczne sprawiają, że używanie tego wariantu języka nadaje mówiącemu prestiż na terytorium Anglii oraz Walii. Od czasów II wojny światowej istnieje coraz większe przyzwolenie na nauczanie i używanie języka angielskiego w innej formie niż standardowa. Przyjmuje się, że wariantem RP w najczystszej postaci operuje ok. 2 procent Brytyjczyków. Według Davida Abercrombiego używanie wersji RP daje pewne przywileje w stosunku do dialektów lokalnych, nie daje ich jednak za granicą. Wariant RP jest z natury formalny, toteż jego używanie w sytuacjach potocznych może stwarzać wrażenie zbytniego patosu i sztuczności.
7 sierpnia[edytuj kod]
Lato Zet i Dwójki 2014 – czwarta edycja trasy koncertowej Lato Zet i Dwójki, składającej się z dziewięciu otwartych koncertów w Kołobrzegu, Słubicach, Zielonej Górze, Łodzi, Toruniu, Koszalinie, Zabrzu oraz Uniejowie. Siedem z nich transmitowanych było na żywo przez TVP2. Trasę poprowadzili Rafał Olejniczak oraz Marika. Obu prezenterów wspomagał redaktor Radia Zet, Kamil Nosel. Koncert inauguracyjny trasy odbył się 28 czerwca w Kołobrzegu, zaś ostatni miał miejsce 24 sierpnia w Uniejowie. Była to największa radiowo-telewizyjna trasa koncertowa w 2014 roku w Polsce, na której wystąpiło łącznie około 80 artystów. Producentem wykonawczym trasy była Grupa Eurozet, a patronem medialnym gazeta codzienna „Fakt”. Cała trasa zgromadziła ponad 180 000 osób na publiczności, zaś średnia widownia przed telewizorami wyniosła około 1 500 000 osób. Wstęp na koncerty był wolny. Za każdym razem w czasie koncertu trwało esemesowe głosowanie na najlepszy występ, a laureat na sam koniec konkursu ponownie wykonywał zwycięski utwór.
8 sierpnia[edytuj kod]
Wioślarstwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 – dwójka podwójna wagi lekkiej mężczyzn – rywalizacja dwójek podwójnych wagi lekkiej mężczyzn (LM2x) podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro, która została przeprowadzona w dniach 8–12 sierpnia 2016 roku na torze wioślarskim położonym na lagunie Lagoa Rodrigo de Freitas. Podobnie jak podczas innych seniorskich zawodów wioślarskich, zawodnicy w każdym z wyścigów pokonywali odległość 2 kilometrów. W konkursie wzięło udział 40 zawodników, reprezentujących 20 państw. Wszyscy zawodnicy występowali w dwójkach złożonych z reprezentantów jednego państwa. Rozegrano czternaście wyścigów: cztery wyścigi eliminacyjne, dwa wyścigi repesażowe, dwa półfinały A/B, dwa półfinały C/D, oraz cztery finały: D, C, B i A. Zwycięstwo odnieśli faworyzowani reprezentanci Francji, Pierre Houin i Jérémie Azou. Drugie miejsce zajęli Irlandczycy, bracia Gary i Paul O’Donovanowie, a na trzecim stopniu podium stanęli Norwedzy, Kristoffer Brun i Are Strandli.
9 sierpnia[edytuj kod]
.jpg){kind=icon}
Kaman SH-2G Super Seasprite – amerykański morski śmigłowiec wielozadaniowy. SH-2G jest dwusilnikowym morskim śmigłowcem wielozadaniowym, w układzie klasycznym z trójłopatowym wirnikiem głównym i czterołopatowym śmigłem ogonowym. Stanowi wersję rozwojową śmigłowca Kaman SH-2 Seasprite, opracowaną w latach 80. XX wieku. Zgodnie z pierwotnymi założeniami miał to być śmigłowiec operujący z krótkokadłubowych fregat typu Oliver Hazard Perry oraz fregat typu Knox, czyli z jednostek które miały za małe pokłady dla śmigłowców Sikorsky SH-60 Seahawk. Po zakończeniu zimnej wojny marynarka wojenna USA została zredukowana, wobec czego rozpoczęto wycofywanie fregat typu Oliver Hazard Perry oraz typu Knox, a z nimi śmigłowców SH-2F i SH-2G. Skutkiem tego było poszukiwanie nowych użytkowników wycofanych śmigłowców. W ten sposób SH-2G trafiły na wyposażenie Egiptu, Australii, Nowej Zelandii oraz Polski.
10 sierpnia[edytuj kod]
.JPG)
Linia kolejowa nr 388 – niezelektryfikowana jednotorowa linia kolejowa znaczenia miejscowego o długości 9,213 km, łącząca Konin z Pątnowem. Linia na całej swej długości była jednotorowa z rozstawem szyn wynoszącym 1435 mm. Do 1996 roku linia prowadziła do Kazimierza Biskupiego. W połowie 1974 roku na linię wyjechał pierwszy rozkładowy pociąg osobowy. Linia obsługiwała 12 par pociągów pasażerskich w pełnej relacji. Ruch pasażerski utrzymał się do maja 1996 roku. Od tego czasu na linii występuje tylko sporadyczny ruch towarowy. W założeniach, linia miała połączyć dzielnice przemysłowe Konina z centrum miasta. W 2013 roku została wykreślona z wykazu linii kolejowych PKP PLK i przekształcona w ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P. W lipcu 2013 roku PKP S.A. ogłosiło przetarg na rozbiórkę ponad 1000 obiektów kolejowych. Wśród nich znalazły się także przystanki leżące na linii nr 388.
11 sierpnia[edytuj kod]
SMS Erzherzog Friedrich – przeddrednot zbudowany dla Austro-Węgierskiej Marynarki Wojennej w latach 1902–1907. Był drugim okrętem z typu Erzherzog Karl. Został zwodowany w kwietniu 1904 roku i razem ze swoimi siostrzanymi okrętami utworzył III Dywizjon Pancerników. Przez większość I wojny światowej okręt pozostawał w swoim porcie macierzystym w Puli, poza czterema zadaniami. W 1914 roku pancernik był częścią austro-węgierskiej flotylli, która została wysłana w celu eskorty dwóch niemieckich okrętów, SMS Breslau oraz SMS Goeben, w trakcie ich ucieczki z brytyjskiego terytorium Morza Śródziemnego. Okręt dopłynął na wysokość Brindisi zanim został odwołany do swojego portu. W maju 1915 roku okręt brał udział w ostrzale włoskiego miasta portowego Ankona. Erzherzog Friedrich wziął również udział w stłumieniu buntu członków załóg kilku krążowników pancernych stacjonujących w Kotorze w lutym 1918 roku. Okręt brał też udział w próbie przełamania blokady Cieśniny Otranto w czerwcu tego samego roku, lecz musiał się wycofać, kiedy drednot Szent István został zatopiony. Po wojnie Erzherzog Friedrich został przekazany Francji jako pryz. Został zezłomowany we Włoszech w 1921 roku.
12 sierpnia[edytuj kod]
Bierzmowanie – jeden z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego w Kościele katolickim, prawosławnym oraz anglikańskim. Zgodnie z tradycją chrześcijańską bierzmowanie uważane jest za drugi po chrzcie sakrament inicjacji chrześcijańskiej. Przez Katechizm Kościoła Katolickiego jest zaliczany do pierwszej z trzech grup siedmiu sakramentów – „sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego”. Jego istotą jest przekazanie wiernym „Znamienia daru Ducha Świętego”. Na Wschodzie określane jest jako „Pieczęć daru Ducha Świętego” i umocnienie ich wiary. Jednoczy ściślej z Jezusem Chrystusem. W Kościele katolickim bierzmowanie jest udzielane kandydatom w wieku między 14 a 18 rokiem życia, a więc już po przyjęciu Pierwszej komunii świętej. Cerkiew prawosławna udziela chryzmacji wkrótce po chrzcie – czyli niemowlętom. Sakramentu bierzmowania udziela się tylko jeden raz w życiu.
13 sierpnia[edytuj kod]
Received Pronunciation – wymowa i akcent standardowego języka angielskiego używanego w Anglii. Stosunek języka standardowego do dialektów jest zbliżony do istniejącego w innych językach europejskich. Choć RP nie jest w żaden sposób uprzywilejowany, czynniki socjolingwistyczne sprawiają, że używanie tego wariantu języka nadaje mówiącemu prestiż na terytorium Anglii oraz Walii. Od czasów II wojny światowej istnieje coraz większe przyzwolenie na nauczanie i używanie języka angielskiego w innej formie niż standardowa. Przyjmuje się, że wariantem RP w najczystszej postaci operuje ok. 2 procent Brytyjczyków. Według Davida Abercrombiego używanie wersji RP daje pewne przywileje w stosunku do dialektów lokalnych, nie daje ich jednak za granicą. Wariant RP jest z natury formalny, toteż jego używanie w sytuacjach potocznych może stwarzać wrażenie zbytniego patosu i sztuczności.
14 sierpnia[edytuj kod]
Lato Zet i Dwójki 2014 – czwarta edycja trasy koncertowej Lato Zet i Dwójki, składającej się z dziewięciu otwartych koncertów w Kołobrzegu, Słubicach, Zielonej Górze, Łodzi, Toruniu, Koszalinie, Zabrzu oraz Uniejowie. Siedem z nich transmitowanych było na żywo przez TVP2. Trasę poprowadzili Rafał Olejniczak oraz Marika. Obu prezenterów wspomagał redaktor Radia Zet, Kamil Nosel. Koncert inauguracyjny trasy odbył się 28 czerwca w Kołobrzegu, zaś ostatni miał miejsce 24 sierpnia w Uniejowie. Była to największa radiowo-telewizyjna trasa koncertowa w 2014 roku w Polsce, na której wystąpiło łącznie około 80 artystów. Producentem wykonawczym trasy była Grupa Eurozet, a patronem medialnym gazeta codzienna „Fakt”. Cała trasa zgromadziła ponad 180 000 osób na publiczności, zaś średnia widownia przed telewizorami wyniosła około 1 500 000 osób. Wstęp na koncerty był wolny. Za każdym razem w czasie koncertu trwało esemesowe głosowanie na najlepszy występ, a laureat na sam koniec konkursu ponownie wykonywał zwycięski utwór.
15 sierpnia[edytuj kod]
Wioślarstwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 – dwójka podwójna wagi lekkiej mężczyzn – rywalizacja dwójek podwójnych wagi lekkiej mężczyzn (LM2x) podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro, która została przeprowadzona w dniach 8–12 sierpnia 2016 roku na torze wioślarskim położonym na lagunie Lagoa Rodrigo de Freitas. Podobnie jak podczas innych seniorskich zawodów wioślarskich, zawodnicy w każdym z wyścigów pokonywali odległość 2 kilometrów. W konkursie wzięło udział 40 zawodników, reprezentujących 20 państw. Wszyscy zawodnicy występowali w dwójkach złożonych z reprezentantów jednego państwa. Rozegrano czternaście wyścigów: cztery wyścigi eliminacyjne, dwa wyścigi repesażowe, dwa półfinały A/B, dwa półfinały C/D, oraz cztery finały: D, C, B i A. Zwycięstwo odnieśli faworyzowani reprezentanci Francji, Pierre Houin i Jérémie Azou. Drugie miejsce zajęli Irlandczycy, bracia Gary i Paul O’Donovanowie, a na trzecim stopniu podium stanęli Norwedzy, Kristoffer Brun i Are Strandli.
16 sierpnia[edytuj kod]
Kaman SH-2G Super Seasprite – amerykański morski śmigłowiec wielozadaniowy. SH-2G jest dwusilnikowym morskim śmigłowcem wielozadaniowym, w układzie klasycznym z trójłopatowym wirnikiem głównym i czterołopatowym śmigłem ogonowym. Stanowi wersję rozwojową śmigłowca Kaman SH-2 Seasprite, opracowaną w latach 80. XX wieku. Zgodnie z pierwotnymi założeniami miał to być śmigłowiec operujący z krótkokadłubowych fregat typu Oliver Hazard Perry oraz fregat typu Knox, czyli z jednostek które miały za małe pokłady dla śmigłowców Sikorsky SH-60 Seahawk. Po zakończeniu zimnej wojny marynarka wojenna USA została zredukowana, wobec czego rozpoczęto wycofywanie fregat typu Oliver Hazard Perry oraz typu Knox, a z nimi śmigłowców SH-2F i SH-2G. Skutkiem tego było poszukiwanie nowych użytkowników wycofanych śmigłowców. W ten sposób SH-2G trafiły na wyposażenie Egiptu, Australii, Nowej Zelandii oraz Polski.
17 sierpnia[edytuj kod]
Linia kolejowa nr 388 – niezelektryfikowana jednotorowa linia kolejowa znaczenia miejscowego o długości 9,213 km, łącząca Konin z Pątnowem. Linia na całej swej długości była jednotorowa z rozstawem szyn wynoszącym 1435 mm. Do 1996 roku linia prowadziła do Kazimierza Biskupiego. W połowie 1974 roku na linię wyjechał pierwszy rozkładowy pociąg osobowy. Linia obsługiwała 12 par pociągów pasażerskich w pełnej relacji. Ruch pasażerski utrzymał się do maja 1996 roku. Od tego czasu na linii występuje tylko sporadyczny ruch towarowy. W założeniach, linia miała połączyć dzielnice przemysłowe Konina z centrum miasta. W 2013 roku została wykreślona z wykazu linii kolejowych PKP PLK i przekształcona w ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P. W lipcu 2013 roku PKP S.A. ogłosiło przetarg na rozbiórkę ponad 1000 obiektów kolejowych. Wśród nich znalazły się także przystanki leżące na linii nr 388.
18 sierpnia[edytuj kod]
SMS Erzherzog Friedrich – przeddrednot zbudowany dla Austro-Węgierskiej Marynarki Wojennej w latach 1902–1907. Był drugim okrętem z typu Erzherzog Karl. Został zwodowany w kwietniu 1904 roku i razem ze swoimi siostrzanymi okrętami utworzył III Dywizjon Pancerników. Przez większość I wojny światowej okręt pozostawał w swoim porcie macierzystym w Puli, poza czterema zadaniami. W 1914 roku pancernik był częścią austro-węgierskiej flotylli, która została wysłana w celu eskorty dwóch niemieckich okrętów, SMS Breslau oraz SMS Goeben, w trakcie ich ucieczki z brytyjskiego terytorium Morza Śródziemnego. Okręt dopłynął na wysokość Brindisi zanim został odwołany do swojego portu. W maju 1915 roku okręt brał udział w ostrzale włoskiego miasta portowego Ankona. Erzherzog Friedrich wziął również udział w stłumieniu buntu członków załóg kilku krążowników pancernych stacjonujących w Kotorze w lutym 1918 roku. Okręt brał też udział w próbie przełamania blokady Cieśniny Otranto w czerwcu tego samego roku, lecz musiał się wycofać, kiedy drednot Szent István został zatopiony. Po wojnie Erzherzog Friedrich został przekazany Francji jako pryz. Został zezłomowany we Włoszech w 1921 roku.
19 sierpnia[edytuj kod]
Bierzmowanie – jeden z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego w Kościele katolickim, prawosławnym oraz anglikańskim. Zgodnie z tradycją chrześcijańską bierzmowanie uważane jest za drugi po chrzcie sakrament inicjacji chrześcijańskiej. Przez Katechizm Kościoła Katolickiego jest zaliczany do pierwszej z trzech grup siedmiu sakramentów – „sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego”. Jego istotą jest przekazanie wiernym „Znamienia daru Ducha Świętego”. Na Wschodzie określane jest jako „Pieczęć daru Ducha Świętego” i umocnienie ich wiary. Jednoczy ściślej z Jezusem Chrystusem. W Kościele katolickim bierzmowanie jest udzielane kandydatom w wieku między 14 a 18 rokiem życia, a więc już po przyjęciu Pierwszej komunii świętej. Cerkiew prawosławna udziela chryzmacji wkrótce po chrzcie – czyli niemowlętom. Sakramentu bierzmowania udziela się tylko jeden raz w życiu.
20 sierpnia[edytuj kod]
Received Pronunciation – wymowa i akcent standardowego języka angielskiego używanego w Anglii. Stosunek języka standardowego do dialektów jest zbliżony do istniejącego w innych językach europejskich. Choć RP nie jest w żaden sposób uprzywilejowany, czynniki socjolingwistyczne sprawiają, że używanie tego wariantu języka nadaje mówiącemu prestiż na terytorium Anglii oraz Walii. Od czasów II wojny światowej istnieje coraz większe przyzwolenie na nauczanie i używanie języka angielskiego w innej formie niż standardowa. Przyjmuje się, że wariantem RP w najczystszej postaci operuje ok. 2 procent Brytyjczyków. Według Davida Abercrombiego używanie wersji RP daje pewne przywileje w stosunku do dialektów lokalnych, nie daje ich jednak za granicą. Wariant RP jest z natury formalny, toteż jego używanie w sytuacjach potocznych może stwarzać wrażenie zbytniego patosu i sztuczności.
21 sierpnia[edytuj kod]
Lato Zet i Dwójki 2014 – czwarta edycja trasy koncertowej Lato Zet i Dwójki, składającej się z dziewięciu otwartych koncertów w Kołobrzegu, Słubicach, Zielonej Górze, Łodzi, Toruniu, Koszalinie, Zabrzu oraz Uniejowie. Siedem z nich transmitowanych było na żywo przez TVP2. Trasę poprowadzili Rafał Olejniczak oraz Marika. Obu prezenterów wspomagał redaktor Radia Zet, Kamil Nosel. Koncert inauguracyjny trasy odbył się 28 czerwca w Kołobrzegu, zaś ostatni miał miejsce 24 sierpnia w Uniejowie. Była to największa radiowo-telewizyjna trasa koncertowa w 2014 roku w Polsce, na której wystąpiło łącznie około 80 artystów. Producentem wykonawczym trasy była Grupa Eurozet, a patronem medialnym gazeta codzienna „Fakt”. Cała trasa zgromadziła ponad 180 000 osób na publiczności, zaś średnia widownia przed telewizorami wyniosła około 1 500 000 osób. Wstęp na koncerty był wolny. Za każdym razem w czasie koncertu trwało esemesowe głosowanie na najlepszy występ, a laureat na sam koniec konkursu ponownie wykonywał zwycięski utwór.
22 sierpnia[edytuj kod]
Wioślarstwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 – dwójka podwójna wagi lekkiej mężczyzn – rywalizacja dwójek podwójnych wagi lekkiej mężczyzn (LM2x) podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro, która została przeprowadzona w dniach 8–12 sierpnia 2016 roku na torze wioślarskim położonym na lagunie Lagoa Rodrigo de Freitas. Podobnie jak podczas innych seniorskich zawodów wioślarskich, zawodnicy w każdym z wyścigów pokonywali odległość 2 kilometrów. W konkursie wzięło udział 40 zawodników, reprezentujących 20 państw. Wszyscy zawodnicy występowali w dwójkach złożonych z reprezentantów jednego państwa. Rozegrano czternaście wyścigów: cztery wyścigi eliminacyjne, dwa wyścigi repesażowe, dwa półfinały A/B, dwa półfinały C/D, oraz cztery finały: D, C, B i A. Zwycięstwo odnieśli faworyzowani reprezentanci Francji, Pierre Houin i Jérémie Azou. Drugie miejsce zajęli Irlandczycy, bracia Gary i Paul O’Donovanowie, a na trzecim stopniu podium stanęli Norwedzy, Kristoffer Brun i Are Strandli.
23 sierpnia[edytuj kod]
Kaman SH-2G Super Seasprite – amerykański morski śmigłowiec wielozadaniowy. SH-2G jest dwusilnikowym morskim śmigłowcem wielozadaniowym, w układzie klasycznym z trójłopatowym wirnikiem głównym i czterołopatowym śmigłem ogonowym. Stanowi wersję rozwojową śmigłowca Kaman SH-2 Seasprite, opracowaną w latach 80. XX wieku. Zgodnie z pierwotnymi założeniami miał to być śmigłowiec operujący z krótkokadłubowych fregat typu Oliver Hazard Perry oraz fregat typu Knox, czyli z jednostek które miały za małe pokłady dla śmigłowców Sikorsky SH-60 Seahawk. Po zakończeniu zimnej wojny marynarka wojenna USA została zredukowana, wobec czego rozpoczęto wycofywanie fregat typu Oliver Hazard Perry oraz typu Knox, a z nimi śmigłowców SH-2F i SH-2G. Skutkiem tego było poszukiwanie nowych użytkowników wycofanych śmigłowców. W ten sposób SH-2G trafiły na wyposażenie Egiptu, Australii, Nowej Zelandii oraz Polski.
24 sierpnia[edytuj kod]
Linia kolejowa nr 388 – niezelektryfikowana jednotorowa linia kolejowa znaczenia miejscowego o długości 9,213 km, łącząca Konin z Pątnowem. Linia na całej swej długości była jednotorowa z rozstawem szyn wynoszącym 1435 mm. Do 1996 roku linia prowadziła do Kazimierza Biskupiego. W połowie 1974 roku na linię wyjechał pierwszy rozkładowy pociąg osobowy. Linia obsługiwała 12 par pociągów pasażerskich w pełnej relacji. Ruch pasażerski utrzymał się do maja 1996 roku. Od tego czasu na linii występuje tylko sporadyczny ruch towarowy. W założeniach, linia miała połączyć dzielnice przemysłowe Konina z centrum miasta. W 2013 roku została wykreślona z wykazu linii kolejowych PKP PLK i przekształcona w ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P. W lipcu 2013 roku PKP S.A. ogłosiło przetarg na rozbiórkę ponad 1000 obiektów kolejowych. Wśród nich znalazły się także przystanki leżące na linii nr 388.
25 sierpnia[edytuj kod]
SMS Erzherzog Friedrich – przeddrednot zbudowany dla Austro-Węgierskiej Marynarki Wojennej w latach 1902–1907. Był drugim okrętem z typu Erzherzog Karl. Został zwodowany w kwietniu 1904 roku i razem ze swoimi siostrzanymi okrętami utworzył III Dywizjon Pancerników. Przez większość I wojny światowej okręt pozostawał w swoim porcie macierzystym w Puli, poza czterema zadaniami. W 1914 roku pancernik był częścią austro-węgierskiej flotylli, która została wysłana w celu eskorty dwóch niemieckich okrętów, SMS Breslau oraz SMS Goeben, w trakcie ich ucieczki z brytyjskiego terytorium Morza Śródziemnego. Okręt dopłynął na wysokość Brindisi zanim został odwołany do swojego portu. W maju 1915 roku okręt brał udział w ostrzale włoskiego miasta portowego Ankona. Erzherzog Friedrich wziął również udział w stłumieniu buntu członków załóg kilku krążowników pancernych stacjonujących w Kotorze w lutym 1918 roku. Okręt brał też udział w próbie przełamania blokady Cieśniny Otranto w czerwcu tego samego roku, lecz musiał się wycofać, kiedy drednot Szent István został zatopiony. Po wojnie Erzherzog Friedrich został przekazany Francji jako pryz. Został zezłomowany we Włoszech w 1921 roku.
26 sierpnia[edytuj kod]
Bierzmowanie – jeden z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego w Kościele katolickim, prawosławnym oraz anglikańskim. Zgodnie z tradycją chrześcijańską bierzmowanie uważane jest za drugi po chrzcie sakrament inicjacji chrześcijańskiej. Przez Katechizm Kościoła Katolickiego jest zaliczany do pierwszej z trzech grup siedmiu sakramentów – „sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego”. Jego istotą jest przekazanie wiernym „Znamienia daru Ducha Świętego”. Na Wschodzie określane jest jako „Pieczęć daru Ducha Świętego” i umocnienie ich wiary. Jednoczy ściślej z Jezusem Chrystusem. W Kościele katolickim bierzmowanie jest udzielane kandydatom w wieku między 14 a 18 rokiem życia, a więc już po przyjęciu Pierwszej komunii świętej. Cerkiew prawosławna udziela chryzmacji wkrótce po chrzcie – czyli niemowlętom. Sakramentu bierzmowania udziela się tylko jeden raz w życiu.
27 sierpnia[edytuj kod]
Received Pronunciation – wymowa i akcent standardowego języka angielskiego używanego w Anglii. Stosunek języka standardowego do dialektów jest zbliżony do istniejącego w innych językach europejskich. Choć RP nie jest w żaden sposób uprzywilejowany, czynniki socjolingwistyczne sprawiają, że używanie tego wariantu języka nadaje mówiącemu prestiż na terytorium Anglii oraz Walii. Od czasów II wojny światowej istnieje coraz większe przyzwolenie na nauczanie i używanie języka angielskiego w innej formie niż standardowa. Przyjmuje się, że wariantem RP w najczystszej postaci operuje ok. 2 procent Brytyjczyków. Według Davida Abercrombiego używanie wersji RP daje pewne przywileje w stosunku do dialektów lokalnych, nie daje ich jednak za granicą. Wariant RP jest z natury formalny, toteż jego używanie w sytuacjach potocznych może stwarzać wrażenie zbytniego patosu i sztuczności.
28 sierpnia[edytuj kod]
Lato Zet i Dwójki 2014 – czwarta edycja trasy koncertowej Lato Zet i Dwójki, składającej się z dziewięciu otwartych koncertów w Kołobrzegu, Słubicach, Zielonej Górze, Łodzi, Toruniu, Koszalinie, Zabrzu oraz Uniejowie. Siedem z nich transmitowanych było na żywo przez TVP2. Trasę poprowadzili Rafał Olejniczak oraz Marika. Obu prezenterów wspomagał redaktor Radia Zet, Kamil Nosel. Koncert inauguracyjny trasy odbył się 28 czerwca w Kołobrzegu, zaś ostatni miał miejsce 24 sierpnia w Uniejowie. Była to największa radiowo-telewizyjna trasa koncertowa w 2014 roku w Polsce, na której wystąpiło łącznie około 80 artystów. Producentem wykonawczym trasy była Grupa Eurozet, a patronem medialnym gazeta codzienna „Fakt”. Cała trasa zgromadziła ponad 180 000 osób na publiczności, zaś średnia widownia przed telewizorami wyniosła około 1 500 000 osób. Wstęp na koncerty był wolny. Za każdym razem w czasie koncertu trwało esemesowe głosowanie na najlepszy występ, a laureat na sam koniec konkursu ponownie wykonywał zwycięski utwór.
29 sierpnia[edytuj kod]
Alaksandr Ahiejeu – białoruski inżynier oraz polityk, w latach 1997–2000 członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji, w latach 2004–2006 minister energetyki Republiki Białorusi, od 2006 roku zastępca przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi, w latach 2012–2016 roku deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi V kadencji. Ahiejeu posiada willę położoną w elitarnej mińskiej dzielnicy Drozdy, zamieszkanej przez przedstawicieli władzy i ludzi blisko związanych z przywódcą Białorusi Alaksandrem Łukaszenką. Podczas kampanii wyborczej poprzedzającej wybory parlamentarne w 2012 roku Ahiejeu odmówił udziału w debatach z jego konkurentami z partii opozycyjnych – Partii BNF oraz Białoruskiej Partii Lewicy „Sprawiedliwy Świat”. Jego zdaniem partie te działały na rzecz zwiększenia wpływu Stanów Zjednoczonych na politykę Białorusi i debata z ich przedstawicielami była pozbawiona sensu
30 sierpnia[edytuj kod]
SM UB-18 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni Blohm & Voss (Werk 248) w Hamburgu w 1915 roku. Był średnim okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metra, wyporności w zanurzeniu 263 tony, zasięgu 6450 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu. Zwodowany w sierpniu 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine w grudniu tego samego roku. W czasie swojej służby SM UB-18 odbył 31 patroli, w czasie których zatopił 127 statków o łącznej pojemności 130 841 BRT, uszkodził 4 o łącznej pojemności 7418 BRT oraz jeden okręt o wyporności 725 ton. Służbę rozpoczął we Flotylli Flandria (U-boote des Marinekorps U-Flotille Flandern) 16 lutego 1916 roku jako pierwsza jednostka skierowana do tej formacji. W nocy 9 grudnia 1917 roku UB-18 został staranowany i zatopiony przez brytyjski trawler Ben Lawer. Wszyscy członkowie załogi zginęli
31 sierpnia[edytuj kod]
KT-91 – polski kuter torpedowy z okresu zimnej wojny, jeden z dziewiętnastu pozyskanych przez Polskę radzieckich okrętów projektu 183. Załoga okrętu składała się z 14 osób – 2 oficerów, 9 podoficerów i 3 marynarzy. Jednostkę zbudowano w stoczni numer 5 w Leningradzie, a następnie została wydzierżawiona przez Polskę i w październiku 1958 roku weszła w skład Marynarki Wojennej. Okręt, oznaczony znakami burtowymi KT-91 i 418, został wycofany ze służby w styczniu 1971 roku. Podczas długoletniej służby kuter – podobnie jak inne polskie jednostki projektu 183 – był intensywnie eksploatowany, uczestnicząc w ćwiczeniach i manewrach, a na jego pokładzie wyszkoliło się wielu morskich specjalistów.