Łączność DX
Ten artykuł należy dopracować |

1. Ziemia
2. troposfera
3. jonosfera
4. fala powierzchniowa
5. fala jonosferyczna
6. fala troposferyczna
Łączność DX – oznacza łączność radiową na daleką odległość. Łączności nawiązywane są za pośrednictwem fali radiowej odbitej od jonosfery w zakresie fal krótkich, zależne od pory dnia i aktywności słonecznej umożliwiają przeprowadzanie łączności na dystansie mierzonym w tysiącach kilometrów.
Długość fali zależy od częstotliwości - im wyższa tym wyżej w atmosferze się zakrzywia bądź odbija. Przy odpowiednim dobraniu częstotliwości pracy i kąta promieniowania, można uzyskiwać zasięg kilkuset km przy mocach znacznie mniejszych niż w zakresie fal długich i średnich.
Łączności przeprowadzane są przez licencjonowanych krótkofalowców w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej na specjalnie wydzielonych przez IARU pasmach częstotliwości zawartych w bandplanie.
Wielu fascynatów nawiązywania łączności zajmuje się tym nielegalnie. Zrzeszają się oni w kluby i z reguły używają jakiegoś umownego kanału (tzw. monitor klubowy np. At 27.555 MHz czy też monitor polonijny 26.425 USB). Częstotliwości te nie należą do pasma CB w Polsce i wielu innych krajach, i są wykorzystywane przez piratów radiowych na całym świecie. Nadawanie tam jest prawnie niedozwolone i z CB radio nie ma nic wspólnego, mimo używania tego samego sprzętu radiowego. Jako potwierdzenie takich łączności stosuje się specjalne kartki wysyłane pocztą (karty QSL) łączności te są prowadzone w języku angielskim, w zasadzie wystarczy znać tylko podstawy, by móc się porozumieć z zagraniczną stacją. Często podwyższone warunki propagacyjne utrudniają łączność lokalną, co jest rzeczą normalną na CB.
Zasady prowadzenia łączności[edytuj | edytuj kod]
„Wejście” w eter rozpoczynamy od nasłuchu. Prowadzenie takiej łączności często utrudnione jest zakłóceniami od innych stacji, silnymi szumami i zanikami sygnałów korespondenta, związanymi ze zmianami propagacji.
Należy precyzyjnie dostrajać się do stacji nadającej (służą do tego pokrętła RIT, CLARIFIER lub DELTA TUNE), osłuchać się z brzmieniem emisji jednowstęgowej SSB. Nieco inne wymagania stawia praca emisją FM. Utrudnieniem jest tu dokuczliwy szum, który można ograniczyć lub nawet wyeliminować pokrętłem SQUELCH.
Oprócz spraw technicznych związanych z prowadzeniem łączności oraz znajomości języków obcych, niezbędna jest również znajomość slangu radiowego, alfabetu fonetycznego, kodu Q oraz geografii. Warto posiadać mapę, na której można lokalizować położenie geograficzne korespondenta.
Sposoby rozpoczęcia łączności[edytuj | edytuj kod]
Przyjęto trzy sposoby rozpoczęcia łączności:
- Wywołanie ogólne CQ DX, wywołanie konkretnego kraju lub nawet konkretnej stacji zagranicznej.
- Odpowiedź na wywołanie stacji zagranicznej. Specjalna procedura obowiązuje podczas łączności ze stacją DX-PEDITION.
- Wywołanie stacji zagranicznej, która zakończyła właśnie łączność z inną stacją. Dużym utrudnieniem jest w tym przypadku fakt, iż zazwyczaj słyszymy tylko jednego z rozmówców.