Łańcuch pokarmowy
Łańcuch pokarmowy, łańcuch troficzny – szereg organizmów ustawionych w takiej kolejności, że każda poprzedzająca grupa (ogniwo) stanowi źródło pokarmu (energii) dla następnej. Łańcuchy troficzne tworzą sieć zależności pokarmowych. Dzięki nim możliwe jest zachodzenie cykli biogeochemicznych w ekosystemach[1].
W skład typowego łańcucha pokarmowego wchodzą następujące poziomy troficzne[1]:
- producenci – organizmy autotroficzne (samożywne) przekształcające energię słoneczną w związki organiczne (tj. produkujące pokarm) w procesie fotosyntezy lub chemosyntezy;
- konsumenci – organizmy heterotroficzne (cudzożywne), zazwyczaj wyróżnia się konsumentów I rzędu (fitofagi) oraz II rzędu (zoofagi), niektóre łańcuchy pokarmowe mają dodatkowe rzędy konsumentów (drapieżników);
- reducenci (destruenci) – organizmy saprotroficzne rozkładające martwą materię organiczną.
Wśród łańcuchów pokarmowych wyróżnia się[2]:
- łańcuch spasania – prowadzący od roślin zielonych (producenci) poprzez zwierzęta roślinożerne (konsumenci I rzędu) do drapieżników (konsumenci II rzędu);
- łańcuch detrytusowy – prowadzący od martwej materii organicznej poprzez żywiące się nimi organizmy saprofagiczne do zjadających ich drapieżników.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Encyklopedia Audiowizualna Britannica: Biologia. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz S.A., 2006, s. 81. ISBN 978-83-60563-11-3.
- ↑ Ewa Pyłka-Gutowska: Ekologia z ochroną środowiska. Warszawa: Wydawnictwo Oświata, 1999, s. 48–49. ISBN 83-85394-65-6.