Świętopełk (książę pomorski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świętopełk
książę gdański
Okres

od 1106
do ok. 1113

Poprzednik

Świętobor

Następca

Sobiesław I Gdański

Dane biograficzne
Ojciec

Świętobor

Świętopełk, Świętopełk nakielski (łac. Suatopolc) – książę pomorski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Świętobora, prawdopodobnie z którym został około 1106 roku wypędzony z Pomorza.

Po zwycięstwie nad Pomorzanami odniesionym pod Nakłem 10 sierpnia 1109 roku Bolesław III Krzywousty, książę Polski, nadał Świętopełkowi Nakło nad Notecią. Próby prowadzenia samodzielnej polityki sprowadziły na niego w 1112 roku najazd wojsk polskich. Po trzymiesięcznym oblężeniu Nakła Świętopełk zapłacił Krzywoustemu okup i oddał syna (nieznanego imienia). W 1113 roku ponownie wystąpił przeciw Krzywoustemu, czym sprowokował jego wyprawę. Polski książę zajął najpierw Wyszogród, a następnie Nakło, którego obrońcy na próżno oczekiwali odsieczy Świętopełka.

Dalsze losy Świętopełka nie są pewne. Wiadomo, że w 1119 roku Bolesław III Krzywousty pokonał dwóch książąt pomorskich, z których jednego wygnał, a drugiego wziął do niewoli. Sądzi się, że jednym z nich mógł być Świętopełk[1].

W 1121 roku zginął Świętopełk, książę odrzański. Według części badaczy[2] był identyczny ze Świętopełkiem synem Świętobora; inni z kolei identyfikują Świętopełka księcia odrzańskiego ze Świętopełkiem księciem Chyżan, którego ziemie w 1121 roku najechał saski książę Lotar z Supplinburga[3] – przyszły cesarz rzymski znany jako Lotar III.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G. Labuda, Świętopełk syn Świętobora, s. 586.
  2. (Karol Maleczyński, Zygmunt Wojciechowski)
  3. G. Labuda, Świętopełk, książę Chyżan, s. 586.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]