Ślężno
Na mapach: 
52°32′35″N 14°45′05″E/52,543056 14,751389
52°32′35″N 14°45′05″E/52,543056 14,751389| Artykuł |
52°32'35"N 14°45'05"E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
52°35'N, 14°38'E |
| - błąd |
20321 m |
| Odległość |
4481 m |
| miejscowość | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słubickiego  | |
Położenie na mapie gminy Górzyca  | |
| 52°32′35″N 14°45′05″E/52,543056 14,751389
| |
Ślężno (niem. Schleenwerder)[1] – nieistniejąca jednostka osadnicza w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Górzyca.
W 1910 w opracowaniu Meyers Orts- und Verkehrs-Lexikon des Deutschen Reichs Schleenwerder określane jest jako dom dróżnika (pobierania opłat - Chausseeehaus) należący do wsi Czarnów[2].
W 1895 miejscowość zamieszkiwało 9 osób[2], a w 1910 – 5[3].
Była położona przy obecnej drodze krajowej nr 22, na wydmach nieco na zachód od Czarnowskiej Górki (19 m n.p.m.), na której znajduje się drewniana wieża widokowa[4].
Miejscowość przestała istnieć po II wojnie światowej[5], a nazwa całkowicie wyszła z użycia.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]| Sołectwa | |
|---|---|
| Miejscowości niesołeckie | |
| Jednostki osadnicze zlikwidowane |
